چکیده:
دانش دندان پزشکی بدون شک از کهن ترین دست آوردهای بشری است که به مرور بر اساس آزمون و خطا و پژوهش های دانشمندان جهان شکل گرفته است . هدف از این مقاله معرفی دست آوردهای ایرانیان گذشته ، از دوران باستان تا دوران مغول ، در شکوفایی علم دندان پزشکی است . رشد دانش دندان پزشکی را در ایران میتوان به دو دوره پیش از اسلام و پس از اسلام تقسیم کرد. دو منبع مهم دانش دندان پزشکی در دوران پیش از اسلام تعالیم مربوط به کتاب اوستا و دست آوردهای دانشگاه جندیشاپور پیش از اسلام است . پیشرفت زیاد علم دندان پزشکی پس از اسلام در ایران مدیون دانشمندان و پزشکان ایرانی از جمله رازی، اهوازی، ابن سینا و سایرین است که در آثار خود فصولی را به بهداشت و درمان بیماریهای دهان و دندان اختصاص داده اند. هم چنین دین اسلام نیز دستوراتی در زمینه بهداشت دهان و دندان دارد و مسلمانان را به مسواک زدن و پاک نگه داشتن دندان ها تشویق میکند. در تمامی دوران تاریخ ایران دستورات بهداشتی در زمینه دهان و دندان وجود داشته و در حوزه درمان ، انواع درمان های دندانی در ایران قدیم انجام میشده است . به این ترتیب میتوان ادعا کرد دانش دندان پزشکی در ایران دارای پیشینه ای کهن است .
خلاصه ماشینی:
"پیشرفت زیاد علم دندان پزشکی پس از اسلام در ایران مدیون دانشمندان و پزشکان ایرانی از جمله رازی، اهوازی، ابن سینا و سایرین است که در آثار خود فصولی را به بهداشت و درمان بیماریهای دهان و دندان اختصاص داده اند.
کتاب مقاله فی حفظ الاسنان و اللثه نوشته ابوزید حنین بن اسحاق عبادی (تولد ١٩٤ هجری قمری) کتابی جداگانه در زمینه دندان پزشکی است که در واقع در حوزه پریودنتولوژی نوشته شده است (ابن ابی اصیبعه ، ١٣٤٩ش .
پیشرفت زیاد علم دندان پزشکی پس از اسلام در ایران مدیون دانشمندان و پزشکان ایرانی از جمله علی بن ربن طبری، محمد زکریای رازی، علی بن عباس مجوسی اهوازی ارجانی، ابن سینا، سید اسماعیل گرگانی و سایرین است که در آثار خود فصولی را به بهداشت و درمان بیماریهای دهان و دندان اختصاص داده اند.
عمدتا شکوفایی دانش دندان پزشکی در تاریخ ایران مربوط به دستاوردهای محمد زکریای رازی سال تولد ٢٥١ هجری قمری (سزگین ، ١٣٨٠ش .
در مقاله چهارم کتاب منصوری که خود شامل سی و یک فصل است ، مطالبی در مورد پاییدن تندرستی، بهداشت دهان و دندان و مسواک زدن و برخی شوینده های دندان آمده است (رازی، ١٣٨٧ش .
/ در کتاب الفاخر نیز در مقاله اول درباره بیماریهای دهان و دندان سخن گفته شده است (نجم آبادی، ١٣٧١ش .
این دانشمند یک دوره کامل از درمان های دهان و دندان در دوران های قدیم از بقراط و جالینوس را بیان کرده است و البته انتقاداتی نیز به آثار آن ها کرده است (نجم آبادی، ١٣٥٣ش ."