خلاصه ماشینی:
"به گفتهء حذیم بن شریک اسدی2امام زینالعابدین(ع)روی به جانب مردم نمود و از آنان خواست سکوت نمایند،آنگاه حمد و ثنای خدا به جای آورد و بر پیامبرش درود فرستاد و فرمود: فراز اول ایها الناس من عرفنی فقد عرفنی،و من لم یعرفنی فأنا علی بن الحسین المذبوح بشط الفرات من غیر ذحل و لا ترات،انا ابن من انتهک حریمه و سلب نعیمه و انتهب ماله،و سبی عیاله انا ابن من قتل صبرا3فکفی بذلک فخرا ای مردم هر کس مرا میشناسد که میشناسد(نیازی به معرفی ندارد)و هر کس که نمیشناسد پس(بداند که)من علی،فرزند حسینم،همان کسی که در کنار نهر فرات(به سان گوسفندان)ذبح گردید،بدون آنکه خون ناحقی را ریخته باشد.
و پس از سرد شدن آتش احساسات و مواجه شدن با تهدیدات جدی دستگاه جائر اموی،صحنه را ترک نموده و امام را تنها خواهند گذاشت همانگونه که با پدر گرامی او امام حسین(ع)چنین کردند و ثانیا:نهضت مقدس کربلا پس از شهادت امام حسین و یارانش وارد مرحله جدیدی شده بود که با شورش و قیام مسلحانه بر علیه دربار ستمگر اموی به اهداف خود نمیرسید،بلکه راه دستیابی به اهداف قیام،همان روشنگری و افشاگری بود تا حقانیت و مظلومیت شهیدان تثبیت گردد؛و این رسالت بزرگی بود که آزادگان اسیر عهدهدار انجام آن بودند و سخنرانی امام زینالعابدین(ع)نیز درست همین هدف را تعقیب میکرد."