نقدی بر مناظره ی مکتوب امین و امیری فیروزکوهی معرفی و نقد

"در نتیجه داوری‌ را به شما وا می‌گذارم که سال‌ها در حوزه‌ی‌ حقوق بین الملل را بیش از دیگران در جان و جهان خویش احساس می‌کنید،زیرا این فقیر بر این باور است که اگر صاحبان‌ اندیشه و قلم،داوری و داد را پیشه‌ی خود نسازند؛از حکومت‌های بی‌داد پیشه‌ی‌ انصاف‌کش چه توقعی می‌توان داشت؟ متن مقاله‌ی استاد امیری را که در مجله‌ی وحید به چاپ رسیده بود؛با دقتی‌ فراوان از نظر گذراندم،هیچ یک از مفردات‌ سخنان ایشان با مفاهیمی که شما در مقاله‌ی خود القاء فرموده بودید؛هم‌خوانی‌ نداشت،و با هیچ منقاشی از سخنان آن‌ جاودان یاد،ترکیباتی همانند«امن عام»(- ساواک)و«دشمنان شاهنشاه»به دست‌ نمی‌آمد. حضرت آقای امین!از آن جا که در طول زندگی خویش؛ذره‌یی ریا و نفاق‌ نورزیده‌ام-و در این راه هزینه‌ی آن را نیز همیشه پرداخته‌ام؛زیرا نفاق و ریا را بزرگ‌ترین آفت ملکات انسانی می‌دانم- این نکته را با شما؛که سال‌هاست‌ هم پیاله‌ام،در میان نهادم تا دیگران نیز رفاقت سالم و سازنده را تجربه کنند و در مرتبه‌ی نخست،به نقد خود-سپس به‌ نقد یاران و نزدیکان خویش بپردازند."