"پس، با توجه به پیش از دوره ئهدو میتوان پیشنهاد کرد که اگرچه یک اخلاق متمایز بوشی بر اساس یک وفاداری مطلق در حال شکل گرفتن بود، اما بسیاری از سپاهیان فقط اطاعت مشروطشان را به مخدومان اسمیشان عرضهمیکردند، و به این رابطه از زاویه شرطهای آن شبهپیمان توجه داشتند و قویا منافع شخصی خود را دنبال میکردند.
تأکید بر اقدام، اخلاص انگیزه، خدمت وفادارانه، و رهبری سیاسی و عقلی که ذاتی بوشیدو است، در توضیح این نکته یاری میکند که چرا طبقه سامورایی توانست به عنوان یک نیروی محرک نهضت بازگشت خدمت کند و سپس به تخریب نظام فئودالی، که خود در رأسش بود، گام بردارد و سرانجام هم یک نقش مؤثر در مدرن کردن ژاپن بر عهده داشته باشد.
] در کتاب بوشیدو: روح ژاپن، که اولین بار در سال 1900 به انگلیسی چاپ شد، نیتوبه اینازو، دانشمند و مربی ژاپنی که مسیحی نیز بود، بوشیدو را جدا از افراطیترین جلوههای نظامیگرا، یعنی ضد نوگرایی و ضد مسیحی آن، عرضه کرد به صورت محملی که تمام آنچه را در سنت ژاپنی ستودهترین است برای خوانندگان غربی تعریف میکند، یعنی فضایلی چون ادب، سخاوت، شرف، وفاداری و خویشتنداری.
به هر حال، از انگیزههای شخصی و درونی واضع این دستور، که احتمالا یکی از آنها هماهنگی و اتحاد میان سیکها بوده است، که بگذریم، شاید بتوان دلیل عمده و اصلی آن را انگیزههای معنوی و روحانی دانست؛ چنان که گویند: «همه گوروها موهایشان را حفظ میکردند» و شخص سیک هم باید برای مشابهت با آنان همان کند تا ضمن تشابه ظاهری، از فیوضات باطنی و معنوی آنان نیز برخوردار شود."