تأویل کتاب آسمانی در ادیان ابراهیمی مقاله

"قرآن کریم از تورات و انجیلی سخن می‌گوید که مانند خود قرآن بر حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نازل شده است (آل‌عمران 3ـ4 و آیات دیگر)، در حالی که اهل کتاب بر اساس یک جزم عقیدتی، تورات را تألیف حضرت موسی(ع) می‌دانند و مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی(ع) اصولا کتابی نداشته و اناجیل زندگینامه و احادیث وی است، نه این‌که مجموعه وحی‌های دریافتی وی باشد. همچنین به گفته قرآن کریم، در تورات و انجیل از پیامبر عالی‌قدر اسلام(ص) یاد شده است (اعراف 157)، ولی اهل کتاب عصر ما با اشاره به نسخه‌هایی از تورات و انجیل کنونی که مربوط به قبل از اسلام است و در موزه‌ها و کتابخانه‌های مهم دنیا نگهداری می‌شود، منکر وجود کمترین اشاره‌ای به حضرت رسول اکرم(ص) در کتاب‌های خود هستند و تأویل‌های مسلمانان را در این باب نمی‌پذیرند و همانطور که توقع می‌رود، اهل کتاب سخن مرتدانی را نیز که به موجب آن بشارات، دین خود را ترک کرده و به دین اسلام مشرف شده‌اند، حجت نمی‌دانند. (2) این گونه رفتارها با هر یک از کتاب‌های آسمانی فاقد کلیت و انسجام است و علاقه آدمی به کشف اسرار نهان و ایمان قابل تحسین هر امتی به کتاب آسمانی خویش، آن را پدید آورده است؛ مثلا مکرر می‌خوانیم و می‌شنویم که هر یک از واژه‌های «زکات» و «برکت» 32 بار در قرآن مجید آمده است، ولی پس از مراجعه و تحقیق، معلوم می‌شود که گرچه خود واژه «زکات» بدون در نظرگرفتن صیغه‌های دیگر آن 32 بار در کتاب الهی یافت می‌شود، واژه «برکت» حتی یک بار هم در آن کتاب نیامده است و تمامی 32 موردی که ادعا می‌شود، صیغه‌های دیگر ماده «برکت» است که نظیر آنها را در مورد واژه «زکات» لحاظ نکرده‌ایم!"