خلاصه ماشینی:
"از دیگر ویژگیهای روش آمدی در این کتاب آن است که پس از نقل آرا و اقوال وارد نقض و ابرامشده، از جهات متعددی همچون جهت لغوی، معنایی، نص و نقل، اجماع و عقل به نقد و بررسی آنها میپردازد.
(3) با عنایت به تقدم زمانی تألیف غایة المرام بر ابکار، این امر نشان از آن دارد که وی از حال گرایش عقلی به سمت توجه بیشتر به سمع سیر کرده است؛ مگر آنکه احتمال دهیم که ملاحظات دیگری همچون درسی بودن کتاب دوم در کار بوده است.
نوع دوم به صفات نفسانی [= ذاتی[ قدرت، اراده، علم، کلام، ادراک و حیات اختصاص یافته، سپس این بحث را پیش کشیده است که آیا خداوند صفات زائدی بر صفات ذات دارد یا نه و هر چند وی به لحاظ عقلی آن را جایز دانسته، اما حکم به ثبوت آن نکرده است، سپس شانزده صفت را برشمرده و در هر کدام جداگانه و به تفصیل بحث کرده است؛ صفاتی همچون: بقاء، قدم، وجه، دو دست، دو چشم، صورت، کف، ضحک، قدم، کرم و...
آمدی جلد سوم را با مباحث قسم دوم از قاعده چهارم آغاز میکند که مباحث مختلف و متعدد آن را در ضمن پنج اصل، یکسره در ممکن الوجود و مباحث فلسفی مربوط به آن طرح کرده و به عبارت دیگر به مباحث دقیق الکلام اختصاص داده است.
این هفتاد و سه فرقه عبارتند از هشت فرقه معتزله، شیعه، خوارج، مرجئه، نجاریه، جبریه، مشبهه و فرقههای ناجیه که از نظر آمدی همان اشاعره و سلفیان اهل حدیثاند، و شاخههای فرعی آنها هستند."