خلاصه ماشینی:
"عنوان مقاله:تجلی عشق در انا الحق حلاج نویسنده:ابراهیم اصغری مأخذ:مجلهء رشد آموزش زبان و ادب فارسی،شماره 19،پاییز 1384،ص 60-64 نویسنده،حسین بن منصورحلاج را ابتدا با شرحی از زندگی و بردار کردن او، با استناد به تذکرة الاولیای عطار،معرفی میکند و سپس،در مقام مقایسه انا الحق گفتن حلاج با فرعون برمیآید و میگوید:حلاح در ادبیات عرفانی مظهر عالی عشق و اتحاد عاشق و معشوق به شمار میآید و مقصود او از این سخن، نفی الوهیت و نهان آدمی در مقام خدایی نیست که این کار نزد ایشان فرعونیت است،بلکه مقصود،نفی تعیین و فنای هستی محدود و استغراق در هستی مطلق است،چنان که این مسأله را میتوان مهمترین راز عرفان نامید که مولوی نیز در دفتر دوم مثنوی به عقیدهء وحدت وجود و فناء فی الله و فرق انا الحق منصور و فرعون اشاره کرده است.
عنوان مقاله:مقایسه نظرات ابن عربی و مولوی در باب جبر و اختیار نویسنده:سید محمد دشتی مأخذ:کتاب ماه ادبیات و فلسفه، شهریور 1384،ص 80-86 هدف نگارنده از این مقاله پاسخ به این سؤال است که آیا مولوی در باب جبر و اختیار تحت تأثیر ابن عربی بوده است یا نه؟بدین منظور ابتدا نویسنده به ابعاد کلی این مسأله در فرهنگ اسلامی در فرق مختلف معتزله،شیعه و اشاعره میپردازد، سپس میگوید:ابن عربی خود مبتکر نظریه جبرگرایانه هولناکی است که مصدر آن،ذات اشیاء و طبایع آنهاست که به عبارت دیگر به استعدادهای اعیان ثابته اشیاء باز میگردد و این مطلب را با استناد به فصوص،در ده مورد در زمینه استعدادهای اعیان و انطباق آن با حکم سر القدر،قضا و قدر،دعوت انبیاء،دعای کاملان،دعای بندگان،علم و معرفت و عبادت ثابت میکند."