خلاصه ماشینی:

"ابن‌سعد، همان، ج2، بخش2، ص101؛ ابن ابی‌شیبه، همان، ج6، ص148؛ ابوهلال عسکری، همان، ج1، ص219ـ220؛ ابن‌ابی داود، کتاب المصاحف، ص 10؛ السیوطی، اتقان، ج1، ص204؛ در مورد تدوین قرآن توسط علی(ع) بعد از وفات پیامبر ارجاعات مهمی را به نقل از مصادر قدیمی اهل سنت، ابن شهر آشوب در مناقب (قم، 1378ق) ج 2، ص40ـ43 ذکر کرده است. ابن منادی (م 334ه/ 6 ـ 745م) در کتابش درباره نسخ (منقول در زرقانی، همان، ج2، ص37؛ سیوطی، اتقان، ج3، ص 85) و ابوجعفر نحاس (م 338ه/950م) در کتاب الناسخ و المنسوخ، ص8 این دو دسته‌بندی را آورده و اشاره کرده‌اند که دیگر فقها نظر دوم را رد کرده‌اند، زیرا معتقدند چنین نظری درباره ناسخ و منسوخ همان نظری است که مصحف عثمانی را ناتمام می‌داند (بنگرید به: ابن‌سلامه، الناسخ والمنسوخ، ص22ـ21؛ زرکشی، همان، ج2، ص37؛ اتقان، ج3، ص85ـ86). در حقیقت، ستیزه‌گران فرقه‌ای قدیمی مکرر این سؤال را بیان کرده‌اند: اگر علی و اولادش واقعا دارای اهمیت اساسی بودند، چرا اسم آنان و موقعیت‌های دینی‌شان به صراحت در قرآن ذکر نشده است؟(2) در برخی اخبار سنی درباره تدوین قرآن اشاره شده است که روایت قدیمی مصحف عبارت‌هایی داشته است که نام علی(ع) و جایگاه مهم اهل بیت پیامبر که در مصحف عثمانی حذف شده‌اند، در آن وجود داشته است. به عنوان مثال، بنگرید به: نه نقل قول مختلف از ائمه درباره قرآن ذیل سوره مائده آیه 67 در فرات الکوفی، کتاب التفسیر (نجف، 1354ه/ 1935م)، ص36ـ38 که صریحا این ادعا را که نام علی(ع) در آیه‌ای ذکر شده باشد، رد کرده‌اند."