خلاصه ماشینی:
"نقد آثار محمود دولت آبادی نوشته عبدالعلی دست غیب ،چاپ اول، تهران، نشر ایما، 1387، 340 ص، رقعی، عناوین فهرست شده دراین نقد، چنین‌اند: زندگی و آثار/ داستان‌های نخستین/ جای خالی سلوچ/ کلیدر، روزگار سپری شده ومردم سالخورده/ درونمایه/ ساختار و زبان و «کتاب‌شناسی» دست غیب دراین اثر، به روال کارخود، نخست از زندگی نویسنده می‌آغازد؛ از محمود دولت آبادی که درسال 1319 دردولت آباد سبزوار به دنیا آمده، تحصیلات ابتدایی‌اش تا سال 1332طول کشیده و از کودکی به قصه‌هایی که شمایل گردان‌ها و مداحان نقل می‌کنند، علاقه‌مند می‌شود و با نمایش سنتی و تعزیه آشنا می‌گردد و سرگرم قصه‌های بومی و مطالعه صور هنرهای و فرهنگ عامیانه است.
از حافظ به گوته نوشته عبدالعلی دستغیب، چاپ اول، تهران، انتشارات بدیع، 1373 فهرست این اثر، پس از پیشگفتار با این عناوین آغاز می‌شود: حافظ ، گوته و «حافظ عارف و رند همه اعصار»، استاد دستغیب در مقدمه این کتاب، ضرورت انتشار این اثر را پس از چاپ کتاب «حافظ شاخت» خود در سال 68، به روشنی بیان کرده است: «آنچه درآن کتاب آمده، غالبا و به شدت جنبه فنی و تحقیق کلامی دارد و اقیانوس پرتلاطم شعرخواجه شیراز را نشان نمی‌دهد.
هنر و واقعیت نوشته عبدالعلی دستغیب، چاپ اول، تهران، مرکز نشر سپهر، 1349 کتاب با این پرسش آغاز می‌شود: هنر و زیبایی چیست و چه اهمیتی برای انسان دارد؟ نویسنده آنگاه، به تعاریفی در نقد هنر، واقعیت، رئالیسم و ناتورالیسم پرداخته و ضمن اشاره به نمونه‌هایی از آثار شاعران و نویسندگان ایرانی و خارجی، به نقد و تحلیل آن می‌نشیند؛ رئالیسم اجتماعی (مارکسیستی) را براساس باورهای خویش در آن سال‌ها می‌ستاید و با شیوه‌ای جدلی، به نفی آراء دیگران در این زمینه می‌پردازد و همه‌جا به خاطر گریز از سانسور، به جای واژه‌های «مارکسیستی، مارکسیسم و مارکسیست» از اصطلاحاتی چون: فلسفه مترقی، پژوهنده مترقی، زیبانگری مترقی و گرایش‌های مترقی بهره برده است."
(
, 
, 
)
