خلاصة:
روابـط بین آمـوزش هوش هیجانی، ناگویی خلـقی، سلامت عمومـی و پیشـرفت تحصیلی در دانشآموزان دبیرستانی در این پژوهش نیمه تجربی بررسی شدند. به منظور ارزشیابی ماهیت تغییر هوش هیجانی براسـاس اکتساب خودآگاهی و تحقق توان بالقوه هوش هیجانی، 40 دانشآموز دختر دبیرستانی بهطور مساوی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند و آزمونهای اندازه خودسنجی هوش هیجانی (شات و دیگران، 1998)، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو (تیلور و باگبی، 2000)، پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ، 1972) و فهرست تجدیدنظر شده نشانههای مرضی (فرم کوتاه؛ نجـاریان و داودی، 1380) را تکمیل کردند. گروه آزمایشی در 10 جلسه آموزش هوش هیجانی مبتنی بر الگوی نظری سالوی و مهیر (1990)، در خـلال 5 هفته شرکت کردند. در پایان آموزش، آزمونهای پیشین برای دومین بار اجرا شدند. نتایج تحلیل واریانس و کوواریانس دادهها نشان دادند که آموزش هوش هیجانی فقط افزایش مهارتهای اجتماعی (زیرمقیاس هوش هیجانی) و کاهش دشواری در توصیف احساسها (زیرمقیاس ناگویی خلقی) را به دنبال داشت. تفاوت معناداری در پیشرفت تحصیلی و سلامت عمومی گروههای آزمایشی و گواه مشاهده نشد.
ملخص الجهاز:
آموزش هوش هیجانی، ناگویی خلقی، سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی Emotional Intelligence Training, Alexithymia, General Health, and Academic Achievement دکتر منصوره نیکوگفتار استادیار دانشگاه الزهرا چکیده واژههای کلیدی : دریافت : 20/8/86 received : 10 Nov 2007 پذیرش : 3/9/87 accepted : 23 Nov 2008 Mansooreh Nikoogoftar, PhD Al Zahra University Abstract he relationship between emotional intelligence trai- ning, Alexithymia, General Health, and academic achi- evement in high school students was investigated in this quasi-experimental study.
The experimental group participated in 10 sessions of emotional intelligence training based on theoretical pat- tern of Salovey and Mayer (1990), over a five week peri- od.
Key words: emotional intelligence, alexithymia, general health, academic achievement .
در این پژوهش آموزش هوش هیجانی متغیر مستقلی اسـت که مـورد مداخلـه قرار گرفتـه است و پیشرفـت تحصیـلی و سلامت بهعنوان متغیرهای وابسته تعریـف شدهاند.
نتایج تحلیل کوواریانس برای آزمون این فرضیه که «آموزش هوش هیجانی به افزایش پیشرفت تحصیلی منجر میشود» در جدول 3 نشان داده شده است.
همسو با نتایج این تحقیق، مور (2005) نیز در بررسی اثرات آموزش هوش هیجانی بر مردان زندانی با استفاده از آزمون بار ـ آن، از بین پنج مؤلفـه تنها به تفاوت معنادار مؤلفه درون فردی بیـن دو گـروه آزمایشی و گواه دست یافت.
نتایج محور دوم دربرگیرنده نقش آموزش هوش هیجانی در بهـبود سلامت عمومی دانشآموزان است.
محـور چهارم نتایج بهدست آمده در خصوص نقـش آموزش هوش هیجانی در کاهش ناگویی خلقی نشان داد که در مؤلفه DDF (دشواری در توصیف احساسهای فاعلی) بین گروههای آزمایشی و گواه تفاوت وجود دارد.
Enhancing school-based pre- vention and youth development through coordi- nated social, emotional, and academic learning.