خلاصة:
این نوشتار به بررسی ارتباط کوتاهمدت و بلندمدت میان رشد درصد گروههای سنی مختلف جمعیت و رشد اقتصادی در مدلی پویا از اقتصاد ایران میپردازد؛ از همینرو، از رهیافت آزمون کرانهها (Bound test) برای بررسی وجود ارتباط بلندمدت و نیز از الگوی خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی(ARDL) و نیز مدل تصحیح خطا (ECM) بهترتیب، برای تخمین ضرایب بلندمدت و کوتاهمدت مدلهای مورد بررسی، استفاده شده است. نتایج بهدستآمده از تحلیل روابط و ضرایب معناداری در مدلها بیانگر وجود ارتباط مثبت و معنادار میان رشد درصد جمعیت با بازة سنی 15 تا 64 سال و رشد اقتصادی در ایران است.
The present paper examines the short and long term relationship between the growth in the percentage of different age groups of population and economic growth in a dynamic model of Iran's economy. Therefore، bound test procedure is used to examine the existence of long term relationship، and autoregressive distributed lag model and error checking model are used to estimate the long term and short term coefficients of examined models، respectively. The results obtained from the analysis of relationships and significance of coefficients indicate that there is a positive and significant relationship between the percentage growth of population- the group ranging from 15 to 64 years old- and economic growth in Iran.
ملخص الجهاز:
"همانگونه که پیشتر نیز بیان شد، در جوامعی که بخش چشمگیری از مسائل اقتصادی و اجتماعی در ادارة دولت قرار دارد، با افزایش گروههای سنی مختلف جمعیت، دولت متحمل بخشی از هزینههای مربوط به رفاه، سلامت و نیز تأمین اجتماعی آن قشرها میگردد و با توجه به رابطة حاصلشدة معنادار میان مخارج دولت و رشد اقتصادی که در مطالعات قبلی بهدست آمد، میتوان گفت که تغییرات جمعیتی از کانال تغییر در مخارج دولت، میتواند رشد اقتصادی را تحریک کند؛ به بیان دیگر، دولت در اقتصاد نقش هدایتکننده را دارد که تولید کالاها و خدمات، ایجاد امنیت اقتصادی و اجتماعی و پرداختهای انتقالی برای ایجاد و گسترش هماهنگی اجتماعی، انجام هزینههای دفاعی، وضع قوانین، فراهم کردن زمینه برای رشد اقتصادی همه بر عهدة اوست؛ ایجاد زیرساختهای اقتصادی از راه مخارج جاری و عمرانی، توزیع بهتر درآمد و ثروت در جامعه و نیز تخصیص بهینة منابع و افزایش کارایی اقتصادی، همگی جزو فعالیتهای دولت شمرده میشود که این فعالیتهای دولتها و درنتیجه میزان مخارج آن بهطور مستقیم متأثر از متغیرهای جمعیتی و میزان جمعیت در جامعه است که خود بر رشد تولید و اقتصاد آثار فراوان میگذارد."