خلاصة:
این پژوهش به منظور تعیین میزان اثربخشی آموزه های اخلاقی-اجتماعی سوره حجرات بر مهارت های ارتباطی دانش آموران انجام شد. روش تحقیق به کار گرفته شده از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. به این منظور، از میان مدارس منطقه دو شهر تهران، به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، ابتدا یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و در مرحله بعد دو کلاس به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از هر کلاس 10 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون مهارت های ارتباطی استفاده شد. شاخص های آماری محاسبه شده عبارتند از: شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و خطای معیار میانگین و شاخص های آمار استنباطی مانند آزمون تحلیل کواریانس. یافته های تحقیق، نشان داد که آموزش آموزه های اخلاقی-اجتماعی سوره حجرات بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان در سطح 001/0 موثر است. علاوه بر یافته فوق، از لحاظ محتوایی، از این آموزه ها مدلی استنباطی درباره ارتباط ارائه گردید.
ملخص الجهاز:
"/> (2010)، بر اساس نتایج پژوهش خود، بر این باورند که اگر مذهب و معنویت با ارزشهای مراجع در هم بپیوندند، اغلب میتوانند با درمان ترکیب شده و دستاوردهای درمانی را افزایش پیشینة پژوهشی دربارة به کارگیری رویکردهای مذهبی و معنوی در درمان و آموزش و کار با مراجعان دارای مشکلات خاص است، شامل: الف) ترکیب ر Kevin, S.
به نظر میرسد برای تبیین نظری رابطة آموزههای اخلاقی دین و چگونگی تأثیر آن بر مهارتهای ارتباطی، لازم است که به تحلیل مؤلفههای معنویت و مذهب و رابطة آنها با سلامت روانی یا مؤلفههای آن بپردازیم.
آموزههای قرآنی، به طور عام، شامل خودشناسی و خودآگاهی، جایگاه انسان در هستیشناسی قرآن، ارتباط چهارگانة انسان با خود، خدا، مردم و هستی، انجام و فرجام انسان و همچنین مفاهیم مربوط به تفکر، ذکر و اختیار می > یافتههای اسمعیلی (1386، ص67) نشان داد: الف) گسترش هستیشناسی اسلامی در افزایش سلامت روان (که ارتباط مؤثر با دیگران از مؤلفههای عمدة آن است) مؤثر است؛ ب) گسترش هستیشناسی اسلامی در کاهش علایم مؤلفههای بیماریهای روانی مؤثر ا > یافتههای پژوهش مهکام و دادستان (1388، ص138) نیز نشان داد که درمانگری اسلامی در بهبود اختلالهای درونیسازیشده کودکان و نوجوانان مؤثر است و این از طریق تأکید بر چنین مواردی حاصل میشود: الف) اصول اولیة ارتباط والد- فرز Karekla, M.
B سازمان بهداشت جهانی (2006)، جعفری و همکاران (2010)، چانگ، کیسی، داسک و بنسو (2010)، دسموند و همکاران (2008) و مککلو و ویلاگبی (2009، به نقل از اسمعیلی، 1389) و باقری، اکبریزاده و حاتمی (2010) مبنی بر تأثیر مثبت و معناداری آموزش آموزههای دینی و معنوی بر سلامت روانی، عملکرد اجتماعی و بهبود مهارتهای بین فردی همسو است.