ملخص الجهاز:
"داغترین موضوع دستور کار اجلاس، بازگشت عراق به بازار بین المللی نفت بود، لکن در واقع این موضوع پوششی بود که تحت لوای آن وزیران سازمان کوشیدند معضلات بنیادی مربوط به بحران هویت و مسائل اساسی دیگری را که موجودیت سازمان را تهدید میکند مخفی نگهدارند مقاله حاضر برآنست که ابتدا به ریشهیابی این معضلات بپردازد؛پیشنهادها و راه کارهایی برای آنها ارائه کند؛و در نهایت مسائل اجلاس اخیر را در سایه آنها مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.
ب)علاوه بر دخالتهایی که تا قبل از دهه 1970 دولتهای متبوع شرکتهای بین المللی نفتی برای تحکیم وضع آنها در کشورهای تولیدکننده نفت به عمل میآوردند،از زمان افزایش اولیه بهای نفت در سال 74-1973 و تأسیس آژانس بین المللی انرژی،«امنیت انرژی»با تعریف خاص خود که شامل دسترسی فیزیکی به نفت و قیمتهای اقتصادی (بخوانید ارزان!)است،در سرلوحه سیاستهای انرژی ممالک صنعتی قرار گرفته است.
در مقابل آنها،بسیاری از صاحبنظران مسائل بازار و صنعت نفت،که مسائل اوپک را به صورت بیطرفانهتری مورد بررسی قرار دادهاند،معتقدند این سازمان،با توجه به مجموعه شرایط و امکاناتی که در اختیار دارد،و با وجود محدودیتهایش،به اندازه گذشته و حتی مؤثرتر از آن،قادر است از اهرمهای کنترل تولید و قیمت در جهت تحقق سیاستهای خود بهرهبرداری کند.
و برخلاف آنها اعتقاد دارند که با تقویت اراده سیساسی در ممالک تولیدکننده،با عدم تکروی کشورهای عضو د زمینه حفظ منافع فردی در برابر منافع جمعی سازمان،با رعایت مصوبات و تصمیمات سازمان در عمل،و بالاخره با تلاش برای دخالت دادن حداقل مسائل سیاسی و منطقهای در تصمیمات اقتصادی سازمان،به تدریج میتوان نقش و تأثیر اوپک در بازار نفت را احیا کرد."