ملخص الجهاز:
به هرحال این نخستین تلاش در تفکر یونانی و در حوزه علوم اجتماعی است که چگونگی پیدایش زبان را مورد کاوش قرار دهد.
*** نخستین تلاش های نظریه پردازانه ای که به صراحت موضوع زبان را در یونان قدیم مورد بررسی قرار می داد، مربوط به دوران سوفیست ها یا معلمان دوره گرد (اواخر قرن پنجم قبل از میلاد) است.
به دشواری می توان زوایای چنان ایده ای را بازسازی کرد اما به یک معنی به نظر می رسد که سازو کار آن ایجاد بهترین سازگاری میان واژه ها و عالم بوده است، براین اساس میان این اندیشه و پیشانظریاتی که توسط هومر و هراکلیتوس4 به کار برده می شود، وجوه اشتراکی یافت می شود.
در تعدادی از محاورات، در سطح وسیعی (نه به معنای کلی) سقراط و مخاطبانش در حال پاسخ به پرسش از صورت زبان نمایانده شده اند که F (ساختار و صورت) چیست؟ جایگاه صورت در برخی ویژگی های مهم اخلاقی مانند رشادت، پاکدامنی یا به طور کلی در فضیلت کجاست؟ این امر گر چه گاهی به معنای جستجوی معنی تبیین شده می باشد اما اساسا زبان شناسانه نیست.
در برابر چنین اندیشه ای، سقراط استدلال می کند که اگر کسی نظریه حقیقت ثابت را بپذیرد – چنان که هرموگنس با آن موافق است- دیگر موضوع تصحیح زبان برایش تنها به مثابه انتخابی قراردادی نخواهد بود.
به نظر می رسد این در پاسخ به مفهوم سوفیستی به زبان به مثابه نامگذارنده صرف است.
منبع متن اصلی: R Bett (2010), Plato and His Predecessors, in: Philosophy of language and linguistics, ed.
). London: Routledge & Kegan Paul.
(
, 
, 
)
