خلاصة:
هدف این پژوهش تعیین رابطه مراقبت، تجارب روزانه و بهزیستی معنوی در پرستاران شهر تهران بود. با استفاه از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، نمونهای شامل 250 نفر از پرستاران (188 نفر زن و 66 نفر مرد) بیمارستانهای شهر تهران انتخاب شدند و به سه پرسشنامه مراقبت معنوی، تجارب روزانه معنوی و بهزیستی معنوی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که ادراک پرستاران از میزان مراقبت، تجارب روزانه و بهزیستی معنوی خود بالا است (0/001<p). نتایج ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان داد که مراقبت معنوی با تجارب روزانه معنوی و بهزیستی معنوی رابطه مثبت و معناداری دارد (0/001<p و F=16.3) و تجارب روزانه معنوی و بهزیستی معنوی بهطور مشترک 42 درصد از تغییرات مراقبت معنوی را تبیین میکند. بنابراین، نتایج این پژوهش نشان میدهد که توانمندی درونی پرستاران همچون ارتقاء بهزیستی معنوی ایشان و آماده کردن بستری برای تجربه معنوی، زمینه را برای مراقبت معنوی در ایشان فراهم میکند.
The present paper seeks to examine the relationship between care، everyday experiences and spiritual well-being among nurses in Tehran. A sample consisting of 250 nurses (188 female and 66 male) working in the hospitals of Tehran who were selected by random cluster sampling completed three questionnaires of spiritual care، everyday spiritual experiences and spiritual well-being. The results shows that nurses' perception of the rate of their care، everyday experiences and spiritual well-being is high (p<0.001). The results of correlation coefficients and regression analysis shows that there is positive significant relationship between spiritual care، everyday spiritual experiences and spiritual well-being (p<0.001 and f=16.3)، and everyday spiritual experiences and spiritual well- being jointly explain %42 of changes in spiritual care. Therefore، the research findings indicate that nurses' internal abilities like promotion of their spiritual well-being and preparing a ground for spiritual experience prepares the ground for their spiritual care.
ملخص الجهاز:
"در ادامه، برای بررسی این سؤال که چه رابطهای میان تجارب روزانه معنوی، بهزیستی معنوی و مراقب معنوی و خردهمقیاسهای آنها وجود دارد، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که نتایج آن در جدول 2 گزارش داده شده است.
نتایج پژوهش بیانگر این موضوع است که با دو پیشبین بهزیستی معنوی و تجارب روزانه معنوی، میتوان 42 درصد تغییرات مراقبت معنوی پرستاران را پیشبینی کرد.
هرچند پژوهشی مستقیم دربارة رابطه مراقبت معنوی با تجارب روزانه معنوی و بهزیستی معنوی مشاهده نشد، اما رابطههای بهدستآمده در این پژوهش، با ماهیت و منطق نظری رابطه مراقبت معنویت با متغیرهای بیان شده همسوست؛ زیرا همانطور که بیان شد، مراقبت معنوی در این پژوهش، شامل ملاقات بیمار برای دادن امید (دیدگاه مثبت به زندگی و ایجاد معنا و هدف)، برای برقراری ارتباط (ارتباط و ملاقات با بیمار و همدلی با او و خانوادهاش)، ملاقات بیمار برای انجام اعمال مذهبی (همچون ارتباط با خدا و انجام مناسک مذهبی) و ملاقات بیمار و توجه به او بهعنوان شخص مستقل (احترام به نظرات و عقاید بیمار) است.
این امر، با توجه به بافت فرهنگی جامعه ایرانی قابل پیشبینی بود و عواملی همچون جنسیت، تحصیلات، سنوات خدمت و وضعیت تأهل هیچ تفاوت معناداری را میان افراد در مراقبت معنوی، تجارب روزانه معنوی و بهزیستی معنوی به وجود نیاود.
از سوی دیگر، نتایج این پژوهش نشان داد توانمندی درونی پرستاران همچون ارتقاء بهزیستی معنوی ایشان و آماده کردن بستری برای تجربه معنوی، زمینه را برای مراقبت معنوی فراهم میکند."