ملخص الجهاز:
دور هــم دورازهــم کتایون رجبی راد برادر ارجمند جناب آقای حسین غفاری از اینکه چنین نوشتهای، شما را چنین جدی درگیر کرده است، خوشحالم و خوشحالیام بیشتر از این است که نقد شما بر روایت داستانوار بنده که ناشی از دغدغههای معلمی من است، تحلیل دقیق شما را به دنبال داشته است.
پاتوق سایبری هم مانند سایر پاتوقها جذابیت خاص خود را دارد؛ با یک امای بسیار قویتر که هنوز جایگزینی برایش نیامده و آن اینکه: با یک خط تلفن همراه به کاربر این امکان و اعتماد را میدهد که هم حریم خصوصی و هم هویت گروهی خود را احساس کند و از این طریق هویت جدید خود را در آن محک بزند و مخاطبان خود را بسنجد!
من یک سؤال جدی دارم و آن اینکه: زمانی که همة دانشآموزانمان را، با سلیقههای فردی هر یک، مجبور میکنیم بهترین سالهای یادگیری خود را به خواندن مطالبی بگذرانند که ممکن است اصلا به کارشان نیاید؛ و وقتی برای تخصص آفریدن از میان استعدادهای دانشآموزانمان، هنوز هیچ پاتوقی تعبیه نکردهایم و اصلا دوست نداریم به جدی شدن گعده۱های تخصصمحور بچههایمان پروبال بدهیم، چه اشکال دارد، آنها را به پاتوقهای سایبری وارد کنیم؟ شاید عدو سبب خیر شد و از این راه ما کمی به فکر ضدحملة فرهنگی افتادیم!
معلمی داشتیم که خدا او را حفظ کند، سرکار خانم حدادیان، یک سال تمام برای ما کلوپ تخصصی علمی هنری ورزشی در مدرسه گذاشت و از هرکسی و با هر علاقهای، خواست هر فعالیتی را که دوست دارد اعلام کند تا در صورت به حدنصاب رسیدن افراد، آن فعالیت نیز در مدرسه تشکیل شود.
برای نسل امروز دور هم بودنی جدی، دوستداشتنی و راحتتر از این پاتوقهای سایبری پیدا نمیشود.