ملخص الجهاز:
"دوزبانگی فردی،طبقه اجتماعی،بقا یا زوال زبان مادری اسماعیل صفائی اصل* دکتر علی رضا قلیفامیان** چکیده دوزبانگی فردی پدیدهای است که از زوایای مختلف،تعاریف متفاوتی را به خود اختصاص داده است،اما به طور کلی آن را به توانایی فرد دوزبانه در کاربرد دو زبان مختلف تعبیر میکنند.
حفظ زبان مادری یا دوری جستن از آن،نمونه بارز پیامدهای اجتماعی و فرهنگی دوزبانگی بویژه دوزبانگی حاصل از مهاجرت به یک جامعه زبانی جدید و بزرگتر است.
این ضرورت بویژه زمانی تشدید میشود که افراد غیر فارسی زبان به پایتخت چندزبانه کشور-تهران-که زبان فارسی،زبان غالب در آن است مهاجرت میکنند؛بنابراین،مهاجرت افراد غیرفارسیزبان به تهران،بیشک عاملی تعیین کننده در پدیدار شدن دوزبانگی در افراد یاد شده است.
در پژوهش حاضر،محققین در جستجوی پاسخ به این پرسش اساسی هستند که دوزبانههای ساکن تهران با زمینههای قومی متنوع،براساس طبقه اجتماعیشان به چه میزان به زبان مادری خود که زبانی غیر فارسی است وفادارند و یا از آن اجتناب میکنند.
محققین چنین پیشبینی میکنند که دوزبانههای وابسته به طبقه اجتماعی متوسط و بالا به زبان مادری خود وفادارترند."