ملخص الجهاز:
"تنها در برخی از این دستورها،مثل دستور انوری و گیوی(1375،صص 6-305)بهنگام بررسی نمونههایی از شعر فارسی یا نثر نویسندگان و استادان قدیم،اشاراتی به جابهجایی اجزاء جمله میشود که از نظر آنان این جابجایی یا به ضرورت وزن و قافیه شعر صورت میگیرد با بدلیل تکیه و تاکید بر یکی از اجزای جمله و یا بدلایل زیبایی شناختی،برای مثال انوری به رقص ضمیر در شعر زیر اشاره میکند،اما توضیحی در مورد ارائه نمیکند: درختی که تلخش بود گوهرا#اگر چرب و شیرین دهی مرورا که صورت خبری مصراع اول آن در حقیقت بدین صورت است:درختی که گوهرش تلخ است.
بعلاوه مگر نه اینکه نظریه زبانی باید تا حد ممکن اقتصادی باشد و مگر نه اینکه چامسکی طرح کمینهگرا را با هدف اقتصادی کردن نظریه اصلها و متغیرها ارائه کرد پس چگونه است که ما برای توجیه برخی موارد،اصل اقتصاد را زیر پا میگذاریم و در حالی که با حرکات و جابجاییهای کمتر میتوان به هدف زبانی رسید،جابجاییهای بیشتر در توصیه میکنیم؟ سؤال دیگری که در مورد جابجایی مطرح است این است که انگیزه جابجایی چیست؟در نظریه اصلها و متغیرها(1986)محرک جابجایی،نیاز سازهها به گرفتن حالت و یا کنترل حالت معرفی میشود.
نظر نگارنده این است که همه جابجاییهایی که در صورت ظاهری جمله ساده یا دارای بند درونهای منعکس میشوند را در حیطۀ درهمآمیزی قرار داده و مورد بررسی قرار دهیم و به واحد سازه جابجا شده(که واژه است یا گروه یا بند)توجه نکنیم و در عین حال تمام عوامل دخیل در جابجایی را در نظر بگیریم که تنها راه رسیدن به نتیجۀ درست،جدا نکردن حوزههای مختلف زبانشناسی و استفاده از اطلاعات و دستاوردهای همه این حوزهها است."