خلاصة:
به منظور اتخاذ سیاست های مناسب جهت تخصیص منابع در بخش های اقتصادی، شناسایی مزیت نسبی هر بخش اهمیت ویژه ای دارد و در این راستا، شناخت پتانسیل های منطقه ای هم سو با اهداف ملی امری ضروری است. اقتصاد ایران با نرخ های بالای بیکاری در سطوح ملی و منطقه ای مواجه بوده و از این رو، کاهش نرخ بیکاری از مهم ترین اهداف برنامه های توسعه در این دو سطح است. این در حالی است که مناطق کشور از مزیت های متفاوتی در ایجاد اشتغال برخوردارند. با توجه به آن که در سند چشم انداز استان یزد، بخش صنعت به عنوان محور توسعه قلمداد گردیده است، این مطالعه می کوشد تا با بررسی بخش صنعت، مزیت نسبی آن را با تکنیک TOPSIS، بر حسب معیار اشتغال زایی در سطح کدهای چهاررقمی ISIC و طی برنامه های دوم، سوم و چهارم توسعه مورد ارزیابی قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که صنایع آماده سازی الیاف منسوج ـ بافت منسوجات، تولید گلیم و زیلو و جاجیم دستباف، تولید آجر و تولید سایر محصولات گلی و سرامیکی غیر نسوز صنایع مزیت دار استان هستند. از نظر سیاست گذاری این یافته بدان معنا است که گسترش این صنایع می تواند زمینه دست یابی به اشتغال انتظاری را در این استان فراهم نماید.
In order to make decision about appropriate policies related to resource allocation in economic sections، the identification of comparative advantage is very important. To do this، finding the potentials of the area selected in favor of national objectives is a necessity. Iran economy has a high level of unemployment nationally and locally and so the reduction of this rate can be one of the most vital purposes of any developmental programs. However، different regions of the country have various comparative advantages in creating jobs. According to the plan predicted، industry is considered as the base of development plans in Yazd. The share of Yazd province in job creation based on population and number of unemployment is envisaged more than average. However، geographical and climate conditions of Yazd province made agricultural development impossible. On the other hand، richness of minerals and human resources in Yazd made manufacturing industries as the concentration point in long-term plans. This study by investigating Yazd manufacturing industries identifies comparative advantages of these industries based on employment at the 4-digit industry levels during the second، third and fourth developmental plans. TOPSIS technique is used for ranking the advantages. The results represent that food and beverages industries as well as textiles، non-metallic mineral products، and electrical machinery industries have more comparative advantages in Yazd.
ملخص الجهاز:
مزيت نسبي صنايع توليدي با معيار اشتغال و روش TOPSIS: مطالعه موردي استان يزد محمدعلي فيض پور،* علي اصغر نوروزي ،** محمدرضا دهقانپور،+ مهدي امامي ميبدي ✕ تاريخ دريافت : ٩١/١١/٠٢ تاريخ پذيرش: ٩٢/٠٧/١٧ چکيده به منظور اتخاذ سياست هاي مناسب جهت تخصيص منابع در بخش هاي اقتصادي، شناسايي مزيت نسبي هر بخش اهميت ويژهاي دارد و در اين راستا، شناخت پتانسيل هاي منطقه اي هم سو با اهداف ملي امري ضروري است .
با توجه به آن که در سند چشم انداز استان يزد، بخش صنعت به عنوان محور توسعه قلمداد گرديده است ، اين مطالعه مي کوشد تا با بررسي بخش صنعت ، مزيت نسبي آن را با تکنيک TOPSIS، بر حسب معيار اشتغالزايي در سطح کدهاي چهاررقمي ISIC و طي برنامه هاي دوم، سوم و چهارم توسعه مورد ارزيابي قرار دهد.
بر اين اساس، اين مطالعه مي کوشد تا با بررسي بخش صنعت استان، مزيت نسبي آن را بر حسب معيار اشتغالزايي و با توجه به شاخص هاي متفاوت آن در سطح کدهاي چهاررقمي ISIC و طي برنامه هاي دوم، سوم و چهارم توسعه مورد ارزيابي قرار دهد.
اين مطالعه با بررسي ويژگي هاي ياد شده و هم چنين ميزان فراواني بنگاهها در هر گروه صنعتي مي کوشد تا شاخص هاي مناسب و کاربردي را از نظر اشتغال براي تعيين مزيت نسبي صنايع توليدي استان يزد تعريف نمايد.
بر اين اساس و براي بررسي مزيت نسبي در صنايع توليدي استان يزد بر اساس معيار اشتغال زايي از هشت شاخص مرتبط استفاده شده است .
(
, 
, 
)
