خلاصة:
آراء متفاوتی در ادوار متاخر توسط برخی مشرق شناسان وجود دارد در این خصوص که منشاء آموزه های معنوی اسلام و آنچه که به عرفان اسلامی شهرت یافته، ریشه در تعالیم و نصوص اسلامی دارد، از آن جمله اینکه عرفان اسلامی نشات گرفته از عقائد هندوان، فیلسوفان اسکندرانی یا راهبان مسیحی است. به عنوان مثال رینولد.آ. نیکلسون، مستشرق و عرفان پژوه مشهور انگلیسی نسبت به تاثیرپذیری زهد و عرفان اسلامی از فرهنگ هلنی- مسیحی تصریحاتی دارد، مقاله حاضر ضمن توجه به این امر، به خوانش انتقادی کتاب تصوف اسلامی، رابطه انسان و خدا اثر نیکلسون میپردازد.
Different opinions about the origin of the spiritual teachings of Islam and what is known as Islamic mysticism، has been stated in the recent period by some of the East experts and citizens، including the Islamic Sufi beliefs originating from Hinduism، Alexandrian philosophers or Christian monks. For example، Reynolds-Nicholson، the famous English Orientalist and scholar of Sufism، believes that Islamic mysticism and asceticism influence of Hellenistic - Christian culture. According to the present paper، we will have a critical reading of Islamic mysticism، the relationship between man and God as one of the most effective Nicholson's books.
ملخص الجهاز:
"توحید صوفیانه عبارت از همان مفهومی است که وی آن را به نقل از کتاب اللمع ذکر میکند، توحید: «تحقق عبد است به صفات الهی از طریق فنای او از صفات بشری» (همان: 39) و این عبارت دیگری است از مفهوم فناء فیالله، به نظر نیکلسون، اتحادی که ابن فارض از آن سخن میگوید و عبارت از ادراک عارفانه همان تلقی متداول در بین اهل سنت (عامه مسلمین) از خدا و فنا است، به این معنی نیست که انسان به مقامی میرسد که از غیر خدا نفی وجود کند، بلکه این نوعی حالت روحی و تجربهای شخصی است که معلوم نیست چندان اداکنندهی به علم باشد، وی بر این است که بسیاری از آنچه به نام وحدت وجود در عرفان اسلامی رواج دارد، نتیجه جمع عرفا میان جانب تشبیه و تنزیه در تجربه شخصیشان است و این به معنی در نظر گرفتن خداوند در هر چیزی و در عین حال فراتر از هر چیزی است."