خلاصة:
<p> <strong> چکیده </strong><strong></strong></p><p> <strong> سابقه و هدف: </strong>سلولهای بنیادی مزانشیمی، سلولهایی تمایز نیافته با قدرت تکثیر بالا هستند که توانایی تمایز به ردههای مشتق شده از بافتهای مزانشیمی و غیر مزانشیمی را دارا میباشند. هدف از مطالعهی حاضر، جداسازی سلولهای بنیادی مزانشیمی مایع آمنیوتیک و القای تمایز این سلولها به سمت تشکیل سلولهای فیبری عدسی است . </p><p> <strong> مواد و روشها: </strong>سلولهای بنیادی مزانشیمی، از مایع آمنیوتیک موشهای ماده باردار، جداسازی و در محیط کشت DMEM به همراه FBS و آنتیبیوتیک، کشت داده شد. جهت القای تمایز، سلولهای پاساژ 3 در محیط کشت حاوی FBS و آنتی بیوتیک و مایع زجاجیه به مدت 14 روز کشت داده شدند. از ارزیابیهای ایمنوسیتوشیمی و مورفولوژیک، جهت تأیید مزانشیمی بودن سلولهای جداسازی شده و تمایز سلولهای تیمار شده، استفاده شد . </p><p> <strong> یافتهها: </strong>سلولهای بنیادی مزانشیمی جدا شده از مایع آمنیوتیک، Oct4 را بیان کردند. سلولهای تیمار شده با مایع زجاجیه، حالت کشیدهتری نسبت به گروه کنترل پیدا کره و تعداد هستکها در این سلولها، افزایش یافت. آرایش موضعی این سلولها تغییر کرد و به موازات هم قرار گرفتند. بیان کریستالینها به روش ایمنوسیتوشیمی در سلولهای تیمار شده، مورد تأیید قرار گرفت . </p><p> <strong> نتیجهگیری: </strong>سلولهای بنیادی مزانشیمی مایع آمنیوتیک، توانایی تمایز به سلولهای فیبری عدسی را دارند. لذا با تمایز کامل میتوان از این سلولها در درمان بیماریهای چشمی استفاده کرد . </p>