خلاصة:
مزایای فردی: توازن کار و خانواده، امکان اشتغال برای نیروهای معلول، مراقبت از فرزندان با استرس کمتر، انعطاف در مکان و زمان، بهبود کیفیت زندگی و کار، افزایش استقلال، افزایش مهارتهای فنی، حواس پرتی کمتر، کاهش میزان استرس و فشارهای روانی، افزایش فعالیتهای اجتماعی و امکان ادامه تحصیل و مطالعه مزایای سازمانی: امکان استخدام نیروی خاص، نگهداری و ابقاء کارکنان، بهبود بهرهوری، کیفیت و رضایت شغلی، افزایش روحیه و تعهد سازمانی، توسعه تنوع نیروی کار، کاهش غیبت. مزایای اجتماعی:کاهش حجم ترافیک، کاهش آلودگی صوتی و هوا، کاهش مصرف سوخت، توسعه پایدار و اصلاح رفتارهای اجتماعی. روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی ـ پیمایشی و بر اساس هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری مدیران سازمان پزشکی قانونی کشور شامل120 نفر میباشدکه از این تعداد 109 پرسشنامه را تکمیل کردهاند. تحقیق توسط20 نفر از متخصصان، روایی سنجی شده و پایایی آن با استفاده از ابزار ضریب آلفای کرونباخ 891/0 به دست آمد. یافتهها: یافتههای تحقیق نشان میدهد، عوامل فردی» بر «پذیرش دورکاری» تأثیر غیر مستقیم و در کل رابطه معناداری دارد. و در «پذیرش دورکاری» توسط مدیران، نقش اساسی ایفا مینماید. «عوامل سازمانی» بر «پذیرش دورکاری» تأثیر غیر مستقیم ندارد و در کل نیز رابطه معنادار ندارد. هم چنبن نتایج حاکی از عدم تاثیر «درک سهولت» بر «پذیرش دور کاری» است. در بعد تاثیر «درک مفید بودن» بر «پذیرش دورکاری» نتایج حاکی از وجود رابطه بین دو مولفه مذکور میباشد. تاثیر «نگرش به دورکاری» بر «پذیرش دورکاری» نیز حاکی از تاثیر نگرش مدیران بر پذیرش دورکاری توسط آنان میباشد. نتیجهگیری: پژوهش انجام شده نشان دهنده سازمان محور بودن رفتار مدیران در مسأله دورکاری است. بنابر این اگر مدیران نسبت به منافع دورکاری دانش و اطلاعات کافی داشته باشند نگرش مثبتی نسبت به آن خواهند داشت و در پذیرش دورکاری در سازمان انعطاف بیشتری از خود نشان میدهند.