آریوس و آریانیسم در سنت مسیحی: زمینه ها، پیامدها مقالة

مؤلف: کلباسی اشتری، حسین ؛ قزلباش، سارا ؛

فلسفه دین زمستان 1394، دوره دوازدهم - شماره 4 ، العلمية - البحثية (Ministry of Science/ISC (‎34 صفحة - من 653 إلی 686 )

الکلمات المفتاحية: آریانیسم خلقت پسر شورای نیقیه هم ذاتی کتاب مقدس تثلیث Bible homosius Creation of Son The Council of Nicae a TRINITY Arianism

fa en

خلاصة:

ظهور پدیده ای به نام «شوراهای کلیسایی» در تاریخ مسیحیت، تماما یا عمدتا به منظور مقابله با بدعت ها و ایجاد وحدتی نسبی در پیکره جوان جامعه مسیحی بوده است؛ به ویژه آنکه در سده های اولیه میلادی، مجموعه متنوعی از اقوام و به تناسب آن، مجموعه ای از گرایش ها و فرقه های دینی و شبه دینی وجود داشته اند. مطالعه و تحلیل زمینه ها و اسباب شکل گیری نخستین شورای کلیسایی در تاریخ مسیحیت ـ موسوم به شورای نیقیه ـ از مهم ترین ابواب و مقاطع تاریخ و الهیات مسیحی به شمار می رود؛ شورایی که هم ناظر به حل منازعات و مناقشات پایه در اعتقادات مسیحی بود و هم خود زمینه تکوین تحولات بعدی در این سنت را رقم زد. به منظور حفظ وحدت دینی و سیاسی امپراتوری روم شرقی در سده چهارم، هرچند اعلام موضع در خصوص آرا و عقاید آریوس (256 - 336م) و اعلام بدعت آمیز بودن عقاید وی، تنها یکی از مقاصد شورای نیقیه به حساب می آمد، در عین حال مهم ترین آنها نیز محسوب می شد، به گونه ای که پس از انتشار «اعتقادنامه آتاناسیوس» و موضع گیری صریح شورا علیه آریوس، جنبش موسوم به «آریانیسم» به مثابه رخداد مهمی در تاریخ مسیحیت آثار و تبعات خود را بر جای گذاشت. در این مقاله، ضمن بررسی عقاید آریوس- به ویژه بر محور چیستی و ماهیت شخص دوم تثلیث - واکنش دیگر جریان های نافذ آن دوره به ویژه دیدگاه رسمی کلیسای ارتدوکس شرق را تحلیل و ضمن آن تحولات پیرامونی و بعدی این جریان را نیز بازگو خواهیم کرد.

ملخص الجهاز:

به منظور حفظ وحدت ديني و سياسي امپراتوري روم شـرقي در سدة چهارم ، هرچند اعلام موضع در خصوص آرا و عقايد آريوس (٢٥٦ - ٣٣٦م ) و اعلام بدعت آميـز بـودن عقايـد وي ، تنها يکي از مقاصد شوراي نيقيه به حساب مي آمد، در عين حال مهم ترين آنها نيز محسوب مي شد، بـه گونـه اي کـه پس از انتشار «اعتقادنامۀ آتاناسيوس » و موضع گيري صريح شورا عليه آريوس ، جنبش موسـوم بـه «آريانيسـم » بـه مثابـۀ رخداد مهمي در تاريخ مسيحيت آثار و تبعات خود را بر جاي گذاشت . وي پس از محکوميت و تبعيد در سال ٣١٣، رسما به شرح و تبيين کتـاب مقدس پرداخت و زمـاني کـه در سـال ٣١٨ در منازعـه بـا اسـقف اسـکندريه ، بسـياري از معتقدات خويش را دربارة فرزند بودن و جوهريت عيسي مسـيح علنـي کـرد، مـورد اقبـال گروهي از مسيحيان قرار گرفت ؛ تا آنجا که بسياري از اسقف هاي اعظـم قلمـرو سـوريه از وي پيروي کردند، ولي با اين حال در سال ٣٢١ از سوي اسـقف هـاي مصـري و ليبيـايي در اسکندريه محکوم شد. (Arian Catholic Ecclesiastical Law, July 2005) همان گونه که اشاره شد، آريوس سرآغاز منازعات مربوط به عقايـد آريانيسـم بـه شـمار نميرود، بلکه او صرفا توانست آموزه هاي حوزة الهياتي انطاکيه را در معرض داوري و نقد قرار دهد، از اين رو پس از او نيز منازعات برسراين مسئله ادامه داشـت .

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول