چرا به مراقبه روی می آوریم مقالة

"چرا به مراقبه روی می‌آوریم نوشته:لارنس لوشان ترجمه:کبری یاسینی‌ چند سالی پیش از این در مجلس کوچکی از دانشمندان شرکت داشتم که همه آنها بطور مرتب و هر روز به مراقبه اشتغال داشتند. ما به مراقبه می‌پردازیم تا دریابیم و کشف کنیم و بازگردیم به سوی آن چیزی در خویشتن خویش‌ که روزگاری ندانسته و بنحوی مبهم داشته‌ایم و حال آن را از کف داده‌ایم بی‌آنکه بدانیم،آن‌چه‌ بوده است و کجا و کی آن را گم کرده‌ایم. "اویگن هریگل‌"1که زمانی دراز از عمر خود را صرف مطالعه در شیوه‌"ذن‌"در مراقبه کرده،نوشته است:"اشتغال به یک کوان‌2 شما را به جایی می‌رساند که سلوک در آن مقام شبیه سعی در به یاد آوردن چیزی است از خاطر گریخته‌" *** آنچه می‌جوییم نهایتی ندارد. "وقتی به مراقبه اشتغال داریم خود را بیشتر در خانه می‌یابیم تا در جهان،کارها را بر خود آسان می‌گیریم و توانایی بیشتری پیدا می‌کنیم برای انجام درست تکالیف خود و نیل به مقصود."