خلاصة:
نبرد فرمها به وضـعیتی اطـلاق مـی شـود کـه در آن، یـک طـرف ایجـابی را بـر مبنـای شـرایط استاندارد تجاری خود برای دیگری می فرستد ویا در اثنای مذاکرات به فرمی که حـاوی شـرایط عمومی وی است ارجاع می دهد و طرف دیگر، به جای این که به طور صریح شـرایط منـدرج در فرم فرستاده شده را بپذیرد، ترجیح می دهد فرمی را که حاوی شرایط عمومی خـودش روی آن نوشته شده است برای ایجابکننده اول بفرستد یـا در اثنـای مـذاکرات بـه فـرم حـاوی شـرایط عمومی خود ارجاع دهد. بعد از این ، طرفین بدون روشن کردن این مساله که شـرایط کـدام فـرم بر قرارداد حاکم است ، به اجرای قرارداد می پردازند. در نظامهای حقوقی ملی و فراملی در مورد این که آیا اساسا در چنین فرضی با توجه به عدم مطابقت کامـل ایجـاب وقبـول، سـخن گفـتن از انعقاد قرارداد امکانپذیر است یـا خیـر و در صـورت انعقـاد چـه شـرایطی بـر آن حـاکم اسـت ، دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. در این مقاله رویکرد برخی از نظام های حقـوقی ملـی (انگلـیس ، فرانسـه ، چـین ، آمریکـا و هلنـد) و نیـز اسـناد بـین المللـی و بـه طـور مشـخص ، اصـول حقـوق قراردادهای اروپا و اصول قراردادهای تجـاری بـین المللـی در بـاره پدیـده نبـرد فـرمهـا مـورد بررسی قرار گرفته است . در یک جمع بندی از مطالب ارائه شده در این مقاله نویسندگان بـه ایـن نتیجه رسیده اند که درخصوص سرنوشت قرارداد در نبرد فرم هـا، نظـامهـای حقـوقی انگلـیس ، فرانسه و چین از قاعده سنتی « آخرین گلوله »، نظامهای حقوقی آمریکا و هلند از قاعـده «اولـین گلوله » و اصول حقوق قراردادهای اروپا و اصول قراردادهای تجاری بین المللـی از قاعـده «دور انداختن یا ناک اوت» پیروی کردهاند.
ملخص الجهاز:
"دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل ، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران، ایران 1 دریافت : ٩/٢٥/ ١٣٩٢ پذیرش: ٢٨/ ١٢/ ١٣٩٢ چکیده نبرد فرمها به وضـعیتی اطـلاق مـی شـود کـه در آن، یـک طـرف ایجـابی را بـر مبنـای شـرایط استاندارد تجاری خود برای دیگری می فرستد ویا در اثنای مذاکرات به فرمی که حـاوی شـرایط عمومی وی است ارجاع می دهد و طرف دیگر، به جای این که به طور صریح شـرایط منـدرج در فرم فرستاده شده را بپذیرد، ترجیح می دهد فرمی را که حاوی شرایط عمومی خـودش روی آن نوشته شده است برای ایجابکننده اول بفرستد یـا در اثنـای مـذاکرات بـه فـرم حـاوی شـرایط عمومی خود ارجاع دهد.
از دیدگاه نویسندگان این مقاله ، نبرد فرمها به وضعیتی اطلاق می شود که در آن یک طرف ایجابی را بر مبنای شرایط عمومی تجاری خود (خواه ایـن شـرایط ابـداع شـخص استفاده کننده باشد یا مقتبس از شرایط نمونه رایج در تجـارت بـین الملـل ) بـرای دیگـری می فرستد و طرف دیگر، به جای این که به طور صریح شرایط منـدرج در فـرم فرسـتاده شده را بپذیرد، ترجیح می دهد فرمی را که شرایط عمـومی او بـر روی آن نوشـته شـده است برای ایجابکننده اول بفرستد و چون شرایط مندرج در این فرم ها معمـولا یکسـان نیستند موضوع نبرد فرم ها مطرح می گردد.
نتیجه ایـن کـه در حقـوق فرانسـه همانند حقوق انگلیس در صورتی که مسأله نبرد فرم هـا مطـرح باشـد قـراردادی منعقـد نمی شود؛ چرا که در این نظام حقوقی نیز قاعده سنتی تصویر آینه ای٢ مورد عمل اسـت ، با این تفاوت که قبولی توأم با تغییر شروط غیراساسی قرارداد، قبـولی محسـوب شـده، موارد غیراساسی را در صورت بروز اختلاف دادگاه تعیین می کنـد."
(
, 
, 
)
