گزیده 2: انتساب هدفداری در ستامپرانزه ها مقالة

"اساس این روش بر این مسئله استوار است که کودکان و نوزادان به موارد،حالت‌ها و اشکالی که‌ برای آنها تازگی داشته باشد یا خلاف انتظار آنها باشد بیشتر می‌نگرند و زمان خیره‌شدن کودک به پدیده‌ای می‌تواند بیانگر انتظار او در باره آن پدیده باشد. سوال گرگلی و سیبرا یان بود که بعد از برداشتن مانع مسیر مورد انتظار حرکت مکعبـ مستطیل برای کودک چگونه است؟ آیا حالت ج مورد انتظار اوست یا حالت د؟ تحقیقات گرگلی و سیبرا نشان داد که کودکان در این شرایط به حالت ج بیشتر از حالت د خیره می‌شوند. بر اساس این آزمایش‌ها،چنین نتیجه گیری شده است که کودک انسان حتی در سنی کمتر از یکسال می‌تواند به نوعی حالت هدف‌داری‌ را به اشیاء نسبت دهد به عنوان مثال می‌توان چنین نتیجه گرفت که مسیر دایره‌ای مکعب مستطیل به دلیل هدف ؟؟؟(خواست؟)آن در رد شدن از مانع است."