خلاصة:
در منابع معتبر زبان شناسی جهان ، آنگاه که سهم شرق در مطالعات زبانی به طور عام ومعنی شناسی زبان به صورت خاص مطرح می شود، تنها مروری مختصر بر بررسی های زبان شناختی اندیشمندان اسلامی طی قرون دوم تا دهم هجری صورت می گیرد. برای نگارنده این سطور همواره این سوال مطرح بوده است که 1- آیا به لحاظ منطقی می توان پذیرفت که در میان ملل شرقی ، شوق کنکاش در مورد پدیده پر رمز و راز زبان ،تنها در مقطعی خاص از طول تاریخ و صرفا در میان اندیشمندان اسلامی برانگیخته شده است ؟ و 2- اگر چنین است ، چه انگیزه ای برای آغاز آن و چه دلیلی برای ادامه نیافتن این مطالعات پس از قرن دهم هجری می توان یافت ؟
ملخص الجهاز:
نکاتی چند درباره مطالعه معنی در شرق پروانه خسروی زاده دانشجوی دورۀ دکتری زبانشناسی دانشگاه تهران چکیده : در منابع معتبر زبانشناسی جهان، آنگاه که سهم شرق در مطالعات زبانی به طور عام ومعنیشناسـی زبـان بـه صـورت خاص مطرح میشود، تنها مروری مختصر بر بررسیهایزبانشـناختی اندیشـمندان اسـلامی طـی قـرون دوم تـا دهـم هجری صورت میگیرد.
براینگارندۀ این سطور همواره این سئوال مطرح بوده است که ١- آیا به لحاظ منطقیمـیتـوان پذیرفت که در میان ملل شرقی، شوق کنکاش در مورد پدیده پر رمز و راز زبان، تنها در مقطعی خاص از طول تـاریخ و صرفا در میان اندیشمندان اسلامی برانگیخته شدهاست ؟ و ٢- اگر چنین است ، چه انگیزهای برای آغاز آن و چـه دلیلـی برای ادامه نیافتن این مطالعات پس از قرن دهم هجری میتوان یافت ؟ کلید واژهها : زرتشت ، پانینی، مکتب میمامسا، اندیشمندان اسلامی، زبانشناسی نوین .
Fravarti ٢- آنچه در ارتباط با مفهوم کلمه در این بخش مطرح شده, برخی از مباحث فلسفی مشترک میان سه تفکر هندی, ایرانی و یونانی در مقالۀ ” خاسـتگاه نظریـه هـای زبانی, شرق یا غرب؟ “ است (ر.
به نظر میرسد، آنچه تحت عنوان روش تحلیل نحوی معنایی در دستور حالت ٣ فیلمور مطرح میگردد شکل تکامل یافتۀ آرایپانینی در رابطه با تغییر صوری واحدهای واژگانی در حالت های مختلف نحـوی اسـت کـه طرحـوارۀ آندو هـزار و چهارصدسـال پـیش از ایـن ، در فصـل دوم اشتادهیایی ترسیم شده است و پانینی، خود ازاصطلاح ”کاراکای “٤ برای نامیدن هر یک از این حالت های نحوی معنایی استفاده کرده است (صفوی، همان).