خلاصة:
چند فرهنگ گروي يك مفهوم نوظهور در درون گفتمان حقوق بشر مبتني بر وحدت در عين تنوع است. معمولاً اين مطلب پذيرفته شده است كه حقوق بشر طرفدار اختلاف و تنوع است و اين مطلب در جريان همايش جهاني عليه نژادپرستي، تبعيض نژادي، بيگانه هراسي و تعصب مربوط به آن به روشني تصديق گرديد. با اين وجود، گرچه ايده چند فرهنگ گروي در علوم سياسي و فلسفه شرح و بسط يافته است اما گفتمان حقوقي مربوط به چند فرهنگ گروي بسيار محدود باقي مانده است. معمولاً نهادهاي ناظر بر معاهدات حقوق بشر و محاكم بين المللي و منطقه اي براي استفاده از اين واژه علاقه اي نشان نمي دهند. يكي از دلائل آن مي تواند فقدان يك تعريف حقوقي دقيق باشد. اين مقاله قصد دارد موارد ذيل را بررسي نمايد:
چگونه نظام حقوق بشر از چند فرهنگ گروي حمايت مي كند، گرچه هيچگاه اشاره خاصي به آن نمي نمايد؛
مشكل تعريفي و اينكه چگونه مفهوم تكثرگرايي حقوقي بر چند فرهنگ گروي ارجحيت مي يابد؛
فايده به رسميت شناختن چند فرهنگ گروي از يك منظر حقوقي.
ملخص الجهاز:
از این رو، در بخش نخست این نوشتار، گفتمان حقوق بشر درباره «حق بر متفاوت بودن »و اینکه چگونه چنین گفتمانی حمایت تلویحی از چندفرهنگ گروی تلقی می شود، تجزیه و تحلیل خواهد شدو به بررسی ارتباط متقابل میان مفهوم چندفرهنگ گروی و حق فرد برای برخورداری ازفرهنگ خاص خود پرداخته و توضیح خواهد داد که چگونه نظام حقوق بشر مبتنی بر گفتمان عدم تبعیض ، تساوی و حقوق فرهنگی تأیید می کند که هیچ سلسله مراتبی میان فرهن هاوجود نداردو نیز از تنوع فرهنگی باید حمایت کرد.
از این منظر، برای حمایت از این دیدگاه که نظام حقوق بشر طرفدار چند فرهنگ گروی است ، دومین بخش این مقاله به بررسی حقوقی نهادهای ناظر برمعاهدات حقوق بشر می پردازد تا روشن شودآیا نهادهای اصلی و بین المللی حقوق بشر به چندفرهنگ گروی به عنوان یکی از اصول حقوق بشر اشاره می کنند یا خیر.
این توسعه به روشنی از این دیدگاه حمایت می کند که میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را می توان از مجرای حق تعیین سرنوشت حامی چندفرهنگ گروی تفسیر کرد.
برای مثال ، این کمیته در اظهارنظرهای پایانی خود در مورد گزارش کانادا این گونه بیان کرد: «این کمیته ، تحولات مثبت در خصوص اقدامات انجام گرفته برای ارتقا و حمایت از تنوع فرهنگی و اقدامات قانونی خاص در مورد [رف] تبعیض ، از جمله 21 قانون چندفرهنگ گروی را مورد توجه قرار می دهد ...
Thornberry, Indigenous Peoples and Human Rights (Manchester: Manchester University Press, 2002), pp.