خلاصة:
هدف: جمعيت سالمندان در كشورمان به سرعت در حال افزايش است و كيفيت تغذيه به عنوان يك عامل موثر بر وضعيت سلامتي اين گروه سني كمتر مورد بررسي قرار گرفته شده است. هدف از اين مطالعه ارزيابي كيفيت رژيم غذايي سالمندان 60 ساله و بالاتر ساكن مناطق شهري استان مركزي با استفاده از شاخص تغذيه سالم 2005 و ارتباط آن با متغيرهاي جمعيتي و اجتماعي-اقتصادي بود.
مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع توصيفي است كه بر روي 165 سالمند در مناطق شهري استان مركزي انجام شده است. روش نمونه گيري بصورت تصادفي دو مرحله اي بود، براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه عمومي و سه يادآمد غذايي 24 ساعته استفاده شد، سپس كيفيت رژيم غذايي افراد بر اساس شاخص تغذيه سالم 2005 كه يك شاخص 100 امتيازي روا و پايا است ، تعيين شد.
نتايج: ميانگين كلي شاخص تغذيه سالم 2005 برابر 08/54 درصد بود. درصد افرادي كه گروههاي غذايي را در حد مطلوب مصرف كرده بودند به اين شرح بود: غلات 3/93، غلات كامل صفر، ميوه ها 9/70، ميوه كامل2/84، سبزيجات 9/47، سبزيجات تيره-نارنجي-حبوبات 7/12، لبنيات 37، گوشتها 40، روغنهاي گياهي 8/18، چربيهاي اشباع 40، سديم 8/1 و كالريهاي اضافي ناشي از چربيهاي جامد و شكر 2/1 درصد. همچنين امتياز كلي شاخص فوق با بالا رفتن سطح سواد (01/0P<)، درآمد و مدت تماشاي تلويزيون (05/0P<) افزايش و با بالاتر رفتن سن (001/0P<) كاهش يافت.
نتيجه گيري: با توجه به پايين بودن كيفيت رژيم غذايي سالمندان مناطق شهري استان مركزي، احتمالاً همه سالمندان اين مناطق از بهبود رژيم غذايي خود سود خواهند برد. آنان نياز دارند كه دريافت غلات كامل، سبزيجات تيره-نارنجي-حبوبات و روغنهاي گياهي را در الگوي غذايي خود افزايش و دريافت سديم و بخصوص دريافت كالريهاي اضافي ناشي از چربيهاي جامد و شكر را كاهش دهند. همچنين برنامه ريزي مسئولين جهت افزايش سطح سواد، درآمد و دانش تغذيه اي مي تواند در رسيدن به اين اهداف موثر باشد.