مبانی مطالعه تطبیقی سیاستگذاری فرهنگی با محوریت مرجعیت‌ها مقالة

در این مقاله ضمن ارایه تعاریفی چند از فرهنگ و نقش آن در اجتماع انسانی، به بررسی نقش و اهمیت مطالعات تطبیقی فرهنگی می‌پردازیم. اگر این گفته مشهور را بپذیریم که «تجربه پدر علم است»، از مطالعات تطبیقی می‌توان به عنوان یکی از اصلی‌ترین راه­های استفاده  از تجربه در علوم انسانی یاد کرد. در مطالعات تطبیقی می‌توان به موضوعات مختلف با رویکردهای متفاوتی نزدیک شد و یکی از آ­ن‌ها در مطالعه سیاست فرهنگی، استفاده از مفهوم مرجعیت‌هاست. مرجعیت به ما کمک می‌کند تا سمت و سوی سیاست‌های فرهنگی کشورها را دریافته و میزان اثربخشی سیاست‌هایشان را تا حد قابل قبولی ارزیابی کنیم. کشورها رویکردهای مختلفی به سیاست فرهنگی اتخاذ می‌کنند که آ­نها را بر طیفی از مداخله حداقلی تا حداکثری قرار می‌دهد. امروزه حفظ تنوع فرهنگی به عنوان یک مرجعیت کلان بین‌المللی در عرصه سیاستگذاری فرهنگی پذیرفته شده و بر اهمیت آن در دستیابی به توسعه متوازن تاکید می‌شود.

In this article، after presenting some definitions of culture and assessing its role in the society، we will discuss the importance of comparative studies. If we accept the saying that "experience is the father of science"، then we can refer to comparative studies as one of the main ways to use experience in the humanities. In comparative studies، we can deliberate various topics by using different approaches and one of these approaches to the study of cultural policy is the concept of system of references. They help us to understand the direction of the country's cultural policies and to estimate the effectiveness of their policies to a reasonably degree. Countries adopt different approaches to cultural policies and we consider them on a range of minimum to maximum intervention. Nowadays، preserving the cultural diversity as a major international reference in the field of cultural policy has been accepted and its very importance in achieving sustainable development is emphasized all over the world.