خلاصة:
این مقاله به بررسی تطبیقی نقش رسانه های اجتماعی در انقلاب ایران و مصر میپردازد. در هردو انقلاب که در نتیجه وجود نظام دیکتاتوری و بسته بودن فضای سیاسی اتفاق افتاد نقش رسانه های اجتماعی
برجسته بوده است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی-تحلیلی است بدین ترتیب که منابع مختلف به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده و سپس تحلیل میشوند. نتایج تحقیق نشان میدهد که در مقایسه دو
انقلاب ایران و مصر محتوای پیامها در هردو انقلاب در جهت قدرت زدایی از هیات حاکمه با ابزارهای اشاعه و از طریق پیوندهای ضعیف بوده اما تفاوت نوع رسانه های اجتماعی باعث شد که نوع رهبری در دو
انقلاب متمایز باشد. در حالیکه انقلاب اسلامی ایران تحت تاثیر الزامات زمانی نیازمند رهبری واحد و شنیدن پیامها از یک مرجع مرکزی بود انقلاب مصر با سیالیت و تغییر مداوم رهبری در عصر شبکه های
اجتماعی روبرو بوده است براین اساس این انقلاب فاقد هرگونه رهبر مشخصی بوده است.
ملخص الجهاز:
نتایج تحقیق نشـان می دهد که در مقایسه دو انقلـاب ایران و مصـــر محتوای پیـام ها در هردو انقلاب در جهت قدرت زدایی از هیات حاکمه با ابزارهای اشـاعه و از طریق پیوندهای ضعیف بوده اما تفاوت نوع رسانه های اجتماعی باعث شد که نوع رهبری در دو انقلاب متمایز باشـد.
اگرچه تئوری کارکردگرایی لاسـول از رسانه ها و نظریه گرانووتر در خصوص «پیوندهای ضعیف » هردو بیش از آنچه روابط بین المللی باشند در حوزه جامعه شناسی قلمداد می شوند و قبل از ظهور رسـانه های اجتماعی توسـعه یافته اند می توانند به خوبی برای توضــیح تحولات انقلابی ایران و مصــر مورد اســتفاده قرار گیرند.
(Reporting Revolutions,"2011 اگرچه در خصـوص صحت موضوعات و مطالب مربوط به ژورنالیسم شهروندی تردید وجود دارد اما در عین حال در خصـوص نقش شـبکه های اجتماعی آنچه روشـن است این رسـانه ها باعث شدند تا افراد روایت خود را از وقایع حادث شده بنویسند.
به منظور بررسـی نقش رسـانه های اجتماعی در گسـترش اطلاعات ، یک مطالعه موردی در خصوص اینکه چگونه توئیتر توسـط فعالین مصـری مورد اسـتفاده قرار گرفت در طول دوره میان ٢٥ ژانویه -زمان اولین اعتراضات در میدان تحریر مصر- تا ١١ فوریه زمانی که مبارک ، رئیس جمهور وقـت از قـدرت کنـاره گیری کرد انجـام گرفـت .
جمع بندی و نتیجه گیری از مجموع مبـاحـث مـذکور می توان نتیجـه گرفت که اگرچه مؤلفه های مختلفی ممکن است باعث شوند که در یک کشور نارضایتی به وجود آید و در عین حال انگیزه افراد برای اعتراض به وضــع موجود هم بالا باشــد اما این امر می بایســت از طریق رســانه های ارتباطی صـورت گیرد.