شانتال اکرمن تصویرگر خاموشی دردناک زنان: کاوشی در سینمای زن مقدمة ومراجعة

"شانتال آکرمن که امروزه به عنوان فیلم‌سازی‌ شناخته‌شده مطرح است بعد از ساخت‌ ملاقات‌های آنا تا حدودی روش و سبک کار خود را تغییر داد و در حقیقت دوره‌ی تازه‌ای را در فیلمسازی خود آغاز کرد. آکرمن که به خوبی می‌دانست در طول تاریخ‌ سینما از زنان به عنوان اشخاص یک‌بعدی و حاشیه‌ای استفاده شده است و جوانب متفاوت‌ شخصیت آنان نادیده گرفته شده و بیش‌تر از آن‌ها صرفا به عنوان کالایی تزئینی یا تحریک‌ کننده استفاده شده است،از یکی دیگر از عناصر سینمایی یعنی نمای دور (long take) به‌ گونه‌ای استفاده می‌کند که مخاطب او هیچ‌گاه‌ امکان تصور و برداشتی شتابزده از شخصیت‌ فیلم را نمی‌یابد از آن جایی که در نمای دور، مخاطب مجبور است کندوکاو کند و همچنین‌ سوژه در کنار دیگر عناصر درون قاب حضور دارد باید خود بر پویایی‌اش بیفزاید و با جستجو به جنبه‌های مختلف شخصیت بازیگر دست‌ یابد."