شرح دعای ابوحمزه ثمالی؛ محدودیّت علم مقالة

همچنين اگر چناچه صدها هزار كتاب و هزار كتابخانه از علم و دانش در رابطه با جهان هستي پر كنيم، معرفتي از جهان هستي ـ چنان چه بايد ـ نيست مگر اين كه در عمق همه اين ادراكات اين اين درك نام برده را ـ كه حقيقة الحقايق نام گذاشتيم ـ به عنوان زير بناي تمام علوم داشته باشيم، نتيجه اين اصل توحيدي چنين مي شود كه هم چنان كه هيچ كس هيچ چيز از خود ندارد مگر آن قدر كه از ناحيه خداوند به او افاضه شده است، هم چنين هيچ عالمي از خود علمي ندارد مگر آن اندازه از علم كه از ناحيه خداوند به او تعليم شده باشد كه در آية الكرسي مي فرمايد: «و لا يحيطون بشيء من علمه الا بما شاء» ـ‌ جز به مقداري كه بخواهد كسي از علم او آگاه نمي گردد.