خلاصة:
این تحقیق به بررسی تاثیر آموزش پیش دبستانی بر یادگیری مهارتهای روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم مقطع ابتدایی می پردازد. تحقیق از نوع تحقیقات بنیادی و کاربردی است و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش از روش همبستگی و برای جمع آوری داده ها از روش میدانی استفاده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق، شامل کلیه دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم مقطع ابتدایی ناحیه یک شهرستان شیراز که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل میباشند که به صورت تصادفی انتخاب گردیده اند. و از آنجا که تحقیق از نوع همبستگی است، حجم
نمونه، حجم مناسبی برای پژوهش و تحلیل استنباطی داده هاست و تجزیه و تحلیل داده ها نشان میدهد که آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معنا داری در مهارتهای روانی حرکتی و سازگاری های اجتماعی کودکان شود.
ملخص الجهاز:
"لذا نتایج تحقیق به شرح ذیل میباشد: بین میزان استرس دندانپزشکی کودکان در قبل و بعد از جلسه گروه درمانی تفاوت معناداری وجود دارد.
در یک بررسی علمی که با کمک دانشگاه استنفورد روی 70000 کودک زیر 17 ساله تحت عنوان استرس های زندگی کودکان امروزی انجام شد که هر یک از این کودکان بدلیلی تحت درمان های روانی بودند نتایج نشان داد در 25000 نفر آنها حداقل یکی از والدین مبتلا به افسرده گی بوده اند .
907 با توجه به جدول بالا که برای نمونه مورد مطالعه، نمره میانگین میزان استرس در افراد قبل از گروه درمانی 93/89 و بعد از گروه درمانی 67/87 بدست آمد که این نشان دهنده این است که گروه درمانی باعث کاهش میزان استرس شده اما آیا این میزان معنادار است یا خیر به بررسی فرضیه پژوهش پرداخته می شود.
927 000 با توجه به جدول 2 آزمون همبستگی انجام شده میان قبل و بعد از گروه درمانی از سطح بحرانی 05/0 کوچکتر است(P<0/05)، نشان می دهد که شواهد مبنی بر ارتباط و همبستگی بین این دو نمره وجود دارد.
در این راستا نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان استرس دندانپزشکی کودکان در قبل و بعد از جلسه گروه درمانی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتایج تحقیق حاضر همسو با تحقیقات پیشین (قاسمپور و همکاران، 1386) نشان دادند که استرس دندانپزشکی در کودکان وجود دارد و این در صورتی است که با افزایش سن تا 11 سالگی از میزان استرس کاسته خواهد شد که می تواند بدلیل رشد سایکولوژیک و افزایش درک کودک در سنین بالاتر باشد."