اثر بخشی درمانگری شناختی - ‌رفتاری بر میزان وسوسه، نگرش و سازش‌پذیری معتادین به شیشه مقالة

روان شناسی کاربردی پاییز 1394 - شماره 35 التصنيف العلمية - البحثية (Ministry of Science/ISC (‎18 صفحة - من 45 إلی 62 )

الکلمات المفتاحية: نگرش درمان شناختی رفتاری وسوسه سازش پذیری درمان معتادان مصرف مواد درمانگری شناختی اعتیاد آزمون رفتاری

خلاصة:

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش درمان شناختی-رفتاری بر وسوسه، نگرش و سازش پذیری معتادین به شیشه بود. روش: در این طرح آزمایش با اندازه‌گیری مکرر ترکیبی، پس از مصاحبه با روانپزشک و اجرای آزمون مصاحبه بالینی ساخت یافته برای اختلالات شخصیت و در نظر گرفتن جوانب ریزش، تعداد 36 بیمار با تشخیص وابستگی به شیشه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه اختصاص داده شدند. همه آزمودنی‌ها، قبل از شروع درمان (مرحله پایه) و 90 روز پس از پایان درمان(پیگیری) با استفاده از فرم ثبت روزانه وسوسه پرسشنامه بهر هیجانی بار-ان و نگرش نسبت به مواد، مورد مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 12 جلسه دو ساعته به صورت انفرادی تحت آموزش قرار گرفت. از طریق خودسنجی در شروع هر جلسه درمانی دفعات لغزش، وسوسه و پرهیز(خویشتنداری) آنها سنجیده شد. آزمودنی‌های گروه آزمایش در جلسه ششم و دوازدهم نیز پرسشنامههای پژوهش سنجیده شدند. از طریق خودسنجی در شروع هر جلسه درمانی دفعات وسوسه آنها سنجیده شد. گروه کنترل در این مدت درمان روان‌شناختی دریافت نکرد. داده‌ها به کمک آزمون t همبسته، روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته های پژوهش از وجود تفاوت معنادار بین میانگینها در کلیه مراحل مداخله و بین مراحل خط پایه و پیگیری دارد و در آزمون فرضیه ها دو گروه آزمایشی و کنترل، از نطر توانایی تحمل استرس، سازش پذیری و سطح اضطراب تفاوت معنادار دارند. نتیجه‌گیری: درمان شناختی رفتاری بر کاهش وسوسه، تغییر نگرش و افزایش سازش پذیری معتادین موثر است.

ملخص الجهاز:

همه آزمودنيها، قبل از شروع درمان ، ٩٠ روز پس از پايان درمان در مرحله پيگيري و آزمودنيهاي گروه آزمايش در جلسه ششم و دوازدهم با استفاده از فهرست ثبت روزانه وسوسه ، پرسشنامه بهر هيجاني بار-ان (١٩٩٧) و نگرش نسبت به مواد رايت ، ١٩٩٩ ارزيابي شدند. نتيجه گيري: ميتوان درمانگري شناختي-رفتاري را روش موثر و مفيدي براي کاهش وسوسه ، تغيير نگرش و افزايش سازش پذيري معتادان به شيشه و ساير مواد دانست . com 45 مقدمه بر طبق يافته هاي طرح ارزيابي سريع اعتياد١ در سال ١٣٨٧ در ايران ، مصرف شيشه رو به افزايش بوده و به درصد بالايي رسيده است (نارنجيها، نوري، اکبريان ، عزيزآبادي فراهاني و ميرزماني، ١٣٨٩). Baker, Lee, Claire, Lewin & Grant 3. در اين پژوهش با هدف پاسخ به اين سوال که آيا درمانگري شناختي-رفتاري داراي کارايي و کفايت لازم جهت کاهش وسوسه ، تغيير نگرش و افزايش سازش پذيري در بين معتادان به سوءمصرف ماده شيشه است ؟ يا خير؛ فرضيه هاي زير آزمون شد. نسخه نهايي اين آزمون که ابزاري براي مصاحبه تشخيصي نيمه ساخت يافته است ، در سال ١٩٩٧ توسط انجمن روان پزشکي آمريکا ٤٨ فصلنامه روان شناسي کاربردي/ سال ٩/ شماره ٣(٣٥)/ پاييز ١٣٩٤ 1 به منظور سنجش اختلال هاي شخصيت بر اساس راهنماي تشخيصي و آماري اختلال هاي رواني تدوين و منتشر شده است (نوروزي، ١٣٨٤). بحث و نتيجه گيري نتايج اين پژوهش حاکي از تاثير درمانگري شناختي-رفتاري در کاهش ميزان وسوسه مصرف در معتادان به شيشه بود. Cognitive -behavioral therapy for substance use disorders.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول