فراموشی و خنده نقد/ یادداشتی در باب ادبیات روشنفکرانه کودک مقدمة ومراجعة

"به این معنا که آیا تفاوتی‌ بین نقد آثار بزرگسال و کودک وجود دارد و آیا منتقد آثار کودک،می‌تواند از زبان نقد آثار بزرگسال برای‌ ارزش‌گذاری‌2و نقد استفاده کند؟در واقع،آیا منتقد نیز باید به جایگاه مخاطب اثر نقل مکان کند و«از زوایه دید پایین به غول‌ها بنگرد»3و برای نقد آثار کودک آیا منتقد بایستی شبیه کودک فکر کند؟ این سؤال وقتی مهم می‌شود که در نقد ادبیات‌ کودک،به اصطلاحی مثل«ادبیات روشنفکرانه»4 کودک برمی‌خوریم. فارغ از نخبگلی در دوران کودکی که تعریف‌ یکسانی با شرایط بزرگسالی ندارد،6هدف‌ نخبه‌خوانی متن کودک،به صورت مستقیم به‌ والدین برمی‌گردد؛چرا که والدین هستند که متن را برای کودک انتخاب می‌کنند7و آیا همه‌خوانی یک‌ متن توصیه شده به پیشنهاد والد،از نخبه‌گرایانه‌ بودن متن می‌کاهد؟یا کتاب توصیه نشدهء بی‌مایه‌ای که با نقاشی کودکان ترگل‌ورگل لپ‌ قمز فروش نمی‌رود8،دلیل«روشنفکری»بودن‌ متن آن است؟متغیر اساسی در این زمینه،میزان‌ آگاهی و روشن‌بینی والدین در انتخاب متن است."