خلاصة:
شهرستان رشت همواره شاهد تجمع و انباشت منابع و امکانات عمده استان در خود بوده است. هدف این پژوهش بهرهگیری از استراتژی توسعه منطقهای (RDS) جهت دستیابی به توسعه متوازن بوده است؛ بدین منظور با روش موریس جهت تحلیل توسعهیافتگی شهرستانها به ارزیابی و تعیین میزان برخورداری از خدمات و امکانات منتخب و همچنین به تعیین جایگاه شهرستانهای استان با استفاده از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی پرداخته شده است. نتایج روش موریس نشان داد که شهرستان توسعه یافتهای در استان وجود نداشته و شهرستان رشت با میانگین 7.19 رتبه اول و شهرستان های بندرانزلی با میانگین 6.90، آستارا با 6.74، لاهیجان با 6.48 در رتبه های بعدی قرار گرفتهاند. نتایج روش شاخصبندی نیز نشان داد شهرستان رشت در بخشهای اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی به ترتیب رتبه های دوم؛ چهارم و اول را کسب نموده است. این پژوهش جهت دستیابی به توسعه متوازن و متعادل نمودن روابط متقابل؛ از الگوی استراتژی توسعهی منطقهای بهره گرفته است. RDS با تقویت رقابت پذیری و جهت دادن به جریانها (جمعیت، کالا، سرمایه)، موجبات کاهش نابرابری منطقه ای، افزایش کارایی فضا و توسعه متوازن منطقه ای را فراهم می نماید.
Rasht has always been the source and center of resources and facilities of the province. The aim of this research was to use the regional development strategy (RDS) in order to achieve a balanced development. To this end، Mooris method was used to analyze the development level of cities and to determine the amount of selected services and facilities they receive as well as the ranking of the cities of the province according to the economic، social، and fundamental related indices. The results of Mooris method showed that there was no city with a high level of development in the province Rasht received the 1st place with 7.19 average point، Bandar Anzali، Astara and Lahijan were in the 2nd، 3rd and 4th place with 6.90، 6.74 and 6.48 point، respectively. The results of indexing method indicated that Rasht was in the 2nd، 4th and 1st place in economic، social and fundamental parts، respectively. In order to achieve a balanced development and to direct trends toward other places، and to balance mutual relationships، in this research، regional development strategy was used. This strategy decreases regional unbalancing، increases space efficiently، and achieves regional balancing development by strengthening competitiveness and directing trends (population، product and capital).
ملخص الجهاز:
"هدف این پژوهش بهره گیری از استراتژی توسعه منطقه ای (RDS) جهت دستیابی به توسعه متوازن بوده است ؛ بدین منظور با روش موریس جهت تحلیل توسعه یافتگی شهرستان ها به ارزیابی و تعیین میزان برخورداری از خدمات و امکانات منتخب و همچنین به تعیین جایگاه شهرستان های استان با استفاده از شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی پرداخته شده است .
هدف پژوهش حاضر بهره گیری از الگوی راهبرد توسعه ی منطقه ای (RDS)؛ جهت دستیابی به توسعه متوازن منطقه ای در استان گیلان بوده است چرا که تجارب به کارگیری این استراتژی نشان داده است که RDS منجر به تقویت رقابت پذیری و جهت دادن به جریان ها و نهایتا موجبات کاهش نابرابری منطقه ای را فراهم میآورد.
جدول ٢- بررسی وضعیت توسعه یافتگی شهرستان های استان گیلان بر اساس مدل موریس (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع : محاسبات نویسندگان ، ١٣٩٥ همان گونه که از جدول فوق برداشت میشود، تعداد شهرستان های با سطح توسعه یافتگی پایین ، ١٢ مورد میباشند که این ضعف خود بیانگر توان پایین رقابت پذیری و ظرفیت بهره برداری از توان ها و قابلیت های اکثریت شهرستان ها میباشد.
بدین ترتیب برای شهرستان های نابرخوردار تقویت زیربنا و روبناهای توسعه منطقه ای و ارتقای سرمایه های طبیعی و انسانی؛ برای شهرستان هایی متوسط ، تقویت رقابت پذیری و کاهش عوامل منجر به عدم مزیت های اقتصادی و اجتماعی منطقه و کمترشدن فاصله با شهرستان های نیمه برخوردار و برخوردار راهکارهایی بوده اند تا تعادل بین شهرستان های برخوردار و نابرخوردار را تعدیل نماید، در این میان شهرستان های میانی و متوسط نقش مهمی دارند و شهرستان های برخوردار باید با تعادل بخشی به جریان های حاکم در منطقه و اصلاح جهت جریانها توزیع بهینه منابع و فعالیت ها این امر را تسریع بخشند."