محدوده شناخت از نفس از دیدگاه ابن سینا و کانت مقالة

هستی و شناخت پاییز و زمستان 1394، دوره دوم - شماره 2 التصنيف العلمية - البحثية/ISC (‎18 صفحة - من 61 إلی 78 )

الکلمات المفتاحية: نفس عقل عملی عقل نظری شناخت من پدیداری Self (Soul) Self|Appearance Pure Reason Knowledge practical reason

fa en

خلاصة:

این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا ماهیت و وجود نفس از دیدگاه ابن سینا و کانت قابل شناخت است. به نظر می رسد ابن سینا علم ما به وجود نفس خود را، حضوری و نسبت به ماهیت نفس، با واسطه و از طریق استدلال می داند. اما کانت دیدگاهی متفاوت با ابن سینا دارد. به اعتقاد وی، ما صرفا با وحدت آگاهی ها مواجه هستیم نه یک موضوع مشخص. وی حمل مقولات بر نفس و فراتر از محدوده تجربه ممکن را موجب مغالطه می داند. کانت، عقل نظری را قادر به شناخت نفس نمی داند، اما در نقد عقل عملی به گونه ای دیگر پیش می رود. ما نخست به بیان کیفیت حصول شناخت، سپس به بررسی چگونگی شناخت وجود نفس، و در انتها به احکام نفس از دیدگاه آن ها می پردازیم.

ملخص الجهاز:

"اهمیت موضوع مذکور از این جهت است که دیدگاه ابن‌سینا را به عنوان یک فیلسوف اسلامی با دیدگاه کانت به عنوان یک فیلسوف غربی، در زمینة نفس و محدودة شناخت از نفس، مقایسه می‌شود، و بیان می‌شود در حالی که ابن‌سینا شناخت نسبت به ماهیت و وجود نفس را ممکن می‌داند، اما کانت هر گونه استدلال در جهت شناخت نفس را مغالطه می‌داند و معتقد است عقل نظری قادر به شناخت نفس نیست. در عین حال کانت در تمهیدات در مورد ضروری بودن قبول ذات معقول می‌گوید: «در واقع، ما اگر چنان که شایسته است، محسوسات را صرف پدیدار بشماریم در عین حال به همین لحاظ قبول کرده‌ایم که شئ فی‌نفسه به عنوان اساس آن‌ها وجود دارد، هر چند نمی‌دانیم که آن، خود در واقع چگونه است و فقط پدیدار آن، یعنی نحوة اثری را که حواس، از این چیز نامعلوم می‌پذیرد می‌شناسیم. dialectic کانت بیان می‌کند در کتابش (نقدش)، وجود موجودات عقلی نفی نشده، بلکه اصول حسیات محدود شده، و اینکه این اصول فقط بر تجربة ممکن قابل اطلاق هستند و قابل اطلاق بر ذوات معقول نیستند؛ زیرا تا چیزی از طریق شهود حسی داده نشود، نمی‌توان اصول و مقولات را بر آن اطلاق کرد و در نتیجه به شناخت در مورد آن شیء رسید (همان، 158-159). دیدگاه‌های مختلفی در مورد وحدت نفس وجود دارد، اما به نظر می‌رسد اگر انسان به خودش مراجعه کند و تأمل کند خودش را متفاوت با کودکیش نمی‌داند، و با وجود اینکه تفکرات و خصوصیات دوران گذشته را ندارد، اما خود را همان شخص می‌داند که دوران‌های مختلف را پشت سر گذاشته است، و از این امر پیوسته به «من» تعبیر می‌کند."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول