خلاصة:
رساله عبدالرحمن صوفی درباره هندسه پرگاری
سید محمد تقی میر ابوالقاسمی ، محمد باقری ص 89
آنچه در پی می آید ویرایشی است از رسالهء عربی عبدالرحمان صوفی (291- 376 ق) منجم و ریاضیدان ایرانی دربارهء ترسیم چندضلعیهای منتظم به کمک خط کش و پرگاری که دهانهء آن ثابت است. عبدالرحمان صوفی این رساله را با عنوان رساله فی عمل الا شکال المتساویه الاضلاع کلها بفتحه واحده، به درخواست عضدالدولهء دیلمی (324-372 هـ ق) نگاشته است. ابوالوفای بوزجانی (328-388 هـ ق) که معاصر صوفی بود نیز درکتاب فی مایحتاج الیه الصا.نع من اعمال الهندسه پیرامون ترسیم شکلهای هندسی به کمک پرگاری با دهانهء ثابت بحث کرده است. این موضوع در أروپای دورهء نوزایی و همچنین در نیمهء دوم قرن هجدهم میلادی دوباره مورد توجه هندسه دانان قرار گرفت که از این میان می توان لئوناردو داوینچی ، جیرولامو کاردانو، نیکولو تارتاگلیا دو لودویکو فراری " را نام برد. ویرایش حاضر بر اساس نسخهء خطی شمارهء 5535 کتابخانهء آستان قدس رضوی فراهم آمده که تاریخ کتابت آن 1286 قمری است. در این ویرایش علأمت/ نشانهء شروع صفحهء جدید در نسخهء خطی است و همانند نسخهء خطی، شمارهء هر باب با حروف ابجد در حاشیه آورده شده است. افتادگیهای متن داخل قلاب [] افزوده شده است و برای سهولت خواندن متن، آن را پاراگراف بندی و در حد لزوم نقطه گذاری کرده ایم. نسخهء دیگری از این اثر را سید جلال الدین تهرانی به کتابخانهء آستان قدس رضوی اهدا کرده که جزوی از نسخهءشمارهء12121 با تاریخ کتابت 1308 قمری است و در این ویرایش در موارد لزوم به عنوان نسخهء بدلی از آن استفاده کرده ایم. هر دو نسخه از روی نسخه أی که در رمضان 688 قمری در مراغه کتابت شده رونویسی شده اند.
ملخص الجهاز:
"کو و یمکن ذلک بوجه اخر و هو ان/نزید فی خط ج ب الزیادة التی ینقسم الخط علی نسبة ذات وسط و طرفین و هی زیادة ب د و نضع احد راس البرکار علی نقطة د و الراس الاخر حیث بلغ من محیط الدائرة عن جنبتی نقطة ب و لیبلغ الی نقطتی ه ز و نصل ه ب،ب ن،ه ج،ج ز فتبین ان کل واحد من خطی ه ب، ب ز،ضلع المعشر من الشکل الثانی فی المخمس فی الدائرة فیبقی کل واحدة من قوسی ا ه،ا ز اربعة اعشار الدائرة فیقسم زاویة ا ج ز بنصفین بخط ج ط و زاویة ا ج ط بنصفین[بخط]ج ک و زاویة ز ج ط بنصفین بخط ج ح فیصیر زوایا ا ج ک،ک ج ط،ط ج ح،ح ج ز کلها متساویة و مساویة لزاویة ز ج ب لان زاویة ا ج ز کانت اربعة امثال زاویة ز ج ب لما تقدم من البراهین فنخرج خطوط ز ج،ج ح،ط ج علی استقامتها الی نقطه ل،م،ن من محیط الدائرة فینقسم زاویة ا ج ه بمثل اقسام زاویة ا ج ز فیصیر الزوایا التی عند نقطة ج کلها متساویة و الاضلاع المحیط بهذه الزوایا متساویة فنخرج قواعدها و هی خطوط ز ح،ح ط،ط ک،ک ا،ا ل،ل م،م ن،ن ه فیکون هذه القواعد متساویة (به تصویر صفحه مراجعه شود) فمعشر ا ل م ن ه ب ز ح ط ک متساوی الاضلاع و هو متساوی الزوایا ایضا لما تقدم من البرهان و هو فی دائرة ا ب یحیط به و ذلک ما اردنا ان نعمل."