خلاصة:
تنظیم و تحدید روابط انسانها به ویژه زن و مرد، از جمله موضوعات با اهمیت و مشترک ادیان توحیدی به خصوص دین اسلام و نیز برآمده از ارزشهای اجتماعی در جوامع گوناگون در طول تاریخ بوده است. هدف: هدف این مقاله، بررسی ابعاد و تاثیرات اجرای طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاهها بر رشد علمی، تامین آینده شغلی و ارتقای سطح تربیت اسلامی و اجتماعی دانشجویان است. روش: به منظور بررسی ابعاد، پیامدها و راهکارهای اجرای طرح مذکور، از مصاحبه حضوری با 30 تن از اساتید و مسئولان دانشگاهی استفاده شده است. یافته ها: اندیشمندان مخالف با طرح، بر تقدم تربیت اسلامی (به جای هر گونه طرحهای آمرانه)، بسترسازی رشد علمی دانشگاهها و کسب مهارتهای شغلی (به ویژه برای خانمها) و مهارتهای اجتماعی دانشجویان تاکید کرده اند. در مقابل، صاحب نظران موافق با طرح، بر این باورند که مدخل ورود به تربیت اسلامی و زمینه سازی برای افزایش روحیه علم گرایی دانشجویان، با سازمان یابی دانشگاهها به نحو اسلامی- ایرانی (غیر مختلط) محقق می شود. نتیجه گیری: با استفاده از مباحث مطرح شده، ضمن طبقه بندی دیدگاهها و تدوین الگوی نظری، سازمان یابی بومی دانشگاهها با تاکید بر ارائه امکانات آموزشی برابر و افزایش خدمات مشاوره ای و تربیتی به دانشجویان پیشنهاد می شود.
ملخص الجهاز:
"(کار گروهی، ١٣٨٨) جدول١ : توزیع درصد فراوانی گرایش دانشجویان و والدین آنها دربارة عملکرد و کیفیت تحصیل در دانشگاههای تک جنسیتی (رجوع شود به تصویر صفحه) در تحقیق اعظم آزاده (١٣٨٧) با عنوان «دستاوردها و نتایج جداسازی دانشجویان دختر و پسر: بررسی موردی دانشگاه الزهرا (س )، امام صادق (ع ) و دانشگاه شهید بهشتی» که به سفارش نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها انجام شده است ، دو نظام آموزشی تک جنسیتی و دو جنسیتی، به منظور شناسایی امتیازات و کاستیهای آموزشی و پژوهشی و نیز هویت شکل گرفته از طریق این سیستم ، مورد مقایسه قرار گرفته اند.
د) روششناسی تحقیق از آنجا که تاکنون طرح تفکیک جنسی دانشجویان دختر و پسر در دانشگاهها به صورت گسترده و به نحو تام آن (مبتنی بر انتخاب واقعی دانشجویان) اجرا نشده، روش بررسی ابعاد و پیامدهای احتمالی آن در این تحقیق ، مصاحبۀ عمیق نیمه ساخت یافته با ٣٠ نفر از اساتید حوزه و دانشگاه و نیز مسئولان دانشگاهها، به عنوان افرادی که اکثر آنها از تجربۀ زیسته در فضای دانشگاهی برخوردار بوده و نسبت به زمینه های موضوع تحقیق و نیازهای دانشگاهیان آگاهی دارند، است .
بنابر این ، پیش از ترکیب و هم جهت ساختن این ساختارها، اجرای چنین طرحهای آمرانه ای، به تشدید دوگانگیها و بروز واکنشهای متعاقب منتهی خواهد شد؛ زیرا در حالی که کشور ما دوران گذار از سنت به نوگرایی را تجربه میکند، امکان ایجاد وفاق ارزشی در میان دانشجویان نسبت به ترک اختلاط در دانشگاهها، در سطح ضعیف ارزیابی شده و حاکم کردن یک سبک زندگی خاص بر همۀ دانشجویان با مخالفت افکار عمومی، تشتت آرا و مقابله با آن، حتی در سطح مسئولان کشور مواجه خواهد شد؛ به ویژه که ابتنای این طرح بر آموزههای دینی نیز محل تأمل و بحث است ."