خلاصة:
با آغاز عصر تحوّل در دنیای ارتباطات و به راه افتادن فنآوریهای نوین ارتباطی از جمله ماهواره، اینترنت و تلفن همراه هوشمند، ناتوی فرهنگی وارد فاز عملیات جدیدی شده که در انتشار فرهنگ ضدّ دین و ضدّ اخلاق در بین مادران به عنوان معماران اصلی تربیت به هجمههای عظیم دست زده است. تحقیق حاضر با بیان اثرات ابزارهای ناتوی فرهنگی بر نقش تربیتی مادران بستر مناسبی را در جهت بصیرت افزایی ایشان فراهم مینماید و با ارائة راهکار مفید در زمینة خنثی سازی این اثرات به آنها کمک میکند تا بتوانند نقش تربیتی خود را به درستی انجام دهند.
بروز آسیبهای شخصی در مادارن در جریان ناتوی فرهنگی سبب میشود حسّ شریف مادرانه نسبت به تربیت نسل سالم در وجود زنان به حس لذّتجوییهای کاذب و فرار از مسئولیتهای مادرانه تبدیل شود و به تدریج بسیاری از توصیههای دینی و معنوی در فرآیند تربیت نزد آنان به دست فراموشی سپرده شود و ارزشهای مدرن و غربی جایگزین آنها گردد.
ملخص الجهاز:
"اما «غرب از طریق سریالها و فیلمها و برنامههای کارشناسی شده، تعریف خود ساختهای از عفاف را به مادران ارائه میدهد و مادران به تدریج، فرهنگی که این برنامهها از پوشش خانوادگی ارائه دادهاند را قبول کرده و آن را در محیط خانه اجرا میکنند؛ یعنی با پذیرش این القای ماهوارهای که همة اعضای خانواده با هم محرم هستند و باید هیچ گونه محدودیتی از جهت پوشش وجود نداشته باشد، سبب میشود تا با پوششی نامناسب در جلوی فرزندان خود ظاهر شوند که قسمتهای تحریک کنندة بدن آنها نمایان است و بی آن که خود بدانند و بخواهند از عوامل مخدوش شدن تربیت جنسی و انحرافات جنسی درفرزندان محسوب میشوند» (عباسی ولدی، 1392، ص34؛ دهنوی، 1391، ص144).
اما در دنیای الکترونیک امروز، به دلیل محصور شدن فرزندان در بازیهای کامپیوتری و تماشای تلویزیون و مشغولیت مادران به فضای مجازی به تدریج فرزندان نسبت به اجتماع منزوی شده و در مهارتهای اجتماعی آنان اختلال ایجاد میشود؛ زیرا به واقع ماهواره، کامپیوتر، اینترنت و تلفن همراه به لحاظ تنوع در کیفیت و کمیت، فرزندان را از متن جامعه بیرون کشیده و در خود محصور میکند از این رو روح آنها را منزوی کرده و ایثار و محبت به هم نوع، احساس مسئولیت و تعهد در مقابل دیگران و جامعه، احترام به حقوق دیگران و رعایت عرف و هنجارهای اجتماعی را به طور کلی برای خود بی معنی میبیند و در نتیجه تربیت اجتماعی اش مخدوش شده در نهایت از روابط اجتماعی ضعیفی برخوردار میشود و پس از ورود به جامعه به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران دچار ناامیدی و ترس شده و با قطع ارتباط با جامعه و دیگران آسیب میبیند."