آن‌ها تا حد مرگ از لاله‌زار ترسیدند المتفرقات

پیش‌پرده‌هایشان انتقاد دولتی بود ولی من چون آن موقع نمی‌دانستم پیش پرده‌هایی را می‌خواندم که اصلا نمی‌دانستم که نقد دولت که می‌گن چیه ولی مردم خیلی عکس العمل داشتند یک سال آن جا کار کردم و بازی کردم نقش‌های بسیار بسیار کوچک بعد تماشاخانه‌ی هنر را یک نفر به نام «سعادت» خرید که گاراژ دار بود همه را بیرون کردند و بعد از یک مدت همان آقای سعادت اعلام کرد که هنرپیشه می‌پذیریم من هم اسم نوشتم آقای سعادت و پسرش آمدند و بالاخره من آن جا کار کردم و بعد از مدتی که مرتب تئاترهایی بسته می‌شد و تئاترهایی تشکیل می‌شد و عوض می‌شد بعد رفتم تئاتر پارس که به نظرم روبروی منوچهری است آن جا مرتضی احمدی هم آمده بود برای پیش‌پرده‌خوانی ما دو تایی آن جا با هم کار می‌کردیم.