معرفی کتاب؛ آهسته کمی به سمت آرامش مقدمة ومراجعة

"شاعری که مجموعه‌ی دیگری از شعرهای او با عنوان «گم شده‌ی همه‌ی این سال‌ها» نیز منتشر شده است مجموعه‌ای که در پشت جلد آن شعر کوتاهی از شاعر آمده که می‌تواند معرف کلیت احساس شاعر باشد است: روزگاری است که می‌نویسم از تو که نمی‌شناسمت و نمی‌دانم کجایی و کی می‌آیی این شعر کوتاه به یک معنا دریچه‌ای است رو به دنیای شاعر و پرسه‌های جستجوگرانه‌اش برای رسیدن و یافتن، رسیدن به جایی که نمی‌داند کجاست و یافتن آن‌چه که هنوز آن را نمی‌شناسد. لیلا محمدکریمی گاه نابه‌خود و بی که بداند و گاه آگاهانه در قامت شاعری جستجوگر ظاهر می‌شد را جستجوگری سرگردان و شرح همه‌ی سرگشتگی‌هایش را در قالب شعر می‌ریزد آن‌جا که می‌گوید: تمام زندگی‌ام قایقی است سرگردان میان همه‌ی دریاها و سهم دل تنگ من این روزها فراتر از همه‌ی این‌هاست کاش کمی به سمت آرامش می‌رسیدم او گاه خسته می‌شود و آسان می‌توان خسته‌گی از نیافتن و نرسیدن را در شعرش دید اما با همه‌ی این خستگی می‌گوید: من باید باشتاب از پی همین زندگی هی بی چرا و دلیل بروم و این همه تنها یک معنا دارد."