خلاصة:
اهداف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی ظرفیت تحمل زیست¬محیطی شهر شاندیز است. این شهر با جمعیت حدود ۱۳۲۹۷ هزار نفر و تنوع اکوسیستم¬های مناسب و مساعد برای زیست انسانی و تنوع جاذبه های طبیعی، چشم اندازها و مناظر با ارزش زیست¬محیطی، از مهمترین نقاط گردشگری نزدیک کلانشهر مشهد است.
روش: روش تحقیق، توصیفی– تحلیلی است. عوامل تعیین¬کنندة ظرفیت تحمل اکوسیستم شهر شاندیز عبارتاند از: فضای سبز، منابع و ذخایر آبوفاضلاب، دفن و بازیافت زباله، مصرف و بهرهوری انرژی (شبکة گاز)، منابع و ذخایر انرژی الکتریسیته. در نرمافزار جی.آی.اس. میزان مصرف عوامل ذکرشده با توجه به سرانة جمعیت، اختلاف مصرف نسبت به استاندارد و اثرهای ناشی از مصرف بی¬رویه و تاثیرگذاری بر اکوسیستم طبیعی در شهر شاندیز، مدنظر قرار گرفته است.
یافتهها/ نتایج: یافتههای پژوهش نشان میدهد که میزان مصرف آب نسبت به استاندارد ۰۸/ ۳ برابر، گاز ۸۳/ ۲ برابر، برق ۴۵/ ۴۵%، میزان تولید زباله ۵/ ۱ برابر و وسعت فضای سبز ۱۲/ ۳۲ برابر است. تخصیص خدمات در شهر شاندیز که منطبقبر ظرفیت تحمل اکوسیستم بستر باشد، انجام نشده است.
نتیجهگیری: آمار بهدستآمده درمورد هر متغیر بیانگر این است که برای ساکنان و گردشگران شهر شاندیز، بخش زیرساختها و خدمات وضعیت نامناسب دارند و مصرف بیش از استاندارد تعیینشده باعث فشار بر اکوسیستم بستر میشود که خارج از ظرفیت تحمل محیط است که درنتیجه، سبب آلودگی زیست محیطی شده است؛ بنابراین، پیشنهاد می¬شود که برنامهریزی دقیق برای حفظ محیطزیست و کاهش اثرهای منفی ساکنان و گردشگران با ارائة آگاهیهای بیشتر، رعایت استانداردهای فضایی، شعاع دسترسی در تامین خدمات لازم، رعایت آستانة شکنندگی و برهمنخوردن توازن اکولوژیک طبیعت درمقابل فشارهای واردشده انجام شود و در فرایند مدیریت و برنامه ریزی شهرها و بهویژه شهرهای گردشگری بهکار گرفته شود.