خلاصة:
« روان شناسی عامه به عنوان یک نظریه ذهن »به عنوان دیدگاه غالب در روابط اجتماعی ما پذیرفته
از آن یاد می شود. این دیدگاه تا پیش از ارائه « نظریه روا نشناسی عامه » شده است و عموما به عنوان
روان شناسی عامه به عنوان » نظریه شبیه سازی تنها دیدگاه در این زمینه بود و شاید به همین علت
در نظر گرفته می شود. در این مقاله ما به پیروی « نظریه روان شناسی عامه » همان « یک نظریه ذهن
از ماتیو راتکلیف این دیدگاه را به عنوان خوانشی از روان شناسی عامه در نظر م یگیریم و به کلیه
3« روان شناسی فهم مشترک » یا « روان شناسی عامه » مطالعاتی که بررسی روابط بین فردی می پردازد
استفاده کرده ایم منظور روان شناسی عامه به عنوان « نظریه روان شناسی عامه » می گوییم و هر جا از
یک نظریه ذهن است. 4 روان شناسی عامه یا فهم مشترک چیست؟ روان شناسی عامه مطالعاتی را در
بر می گیرد که به روابط بین فردی می پردازد پرسش های محوری در روان شناسی عامه عبارت اند از
اینکه ما چگونه به درک سایرین نائل م یشویم؟ پی شبینی و تبیین رفتار دیگران چگونه انجام
می شود؟ با چه شیوه ای پی به علل رفتار یا اعمال دیگران می بریم؟ و پرسش هایی از این دست. در
این مقاله دو رویکرد متفاوت در پاسخ به این پرسش ها را از نظر می گذرانیم: روان شناسی عامه به
را « روان شناسی عامه به مثابه یک نظریه ذهن » مثابه یک نظریه ذهن و نظریه شبیه سازی. ابتدا
بررسی کرده و سپس انتقاداتی را که منجر به نظریه شبی هسازی می شود را بررسی می کنیم، آنگاه
نظریه شبیه سازی را از نظر گذرانده و در بخش پایانی مقایسه ای را بین دو نظریه انجام می دهیم.
The assumption that people understand each other by employing a
‘folk’ or “commonsense” psychology is currently pervasive in
philosophy of mind, cognitive science and various other disciplines.
Folk psychology is almost always taken to consist primarily of an
ability to attribute internal propositional attitude states, principally
beliefs and desires, in order to predict and explain behavior in a
deductive structure, so “folk psychology” also called “belief- desire
psychology”. But this is not the only theory that considers interaction
between people, there is also a rival that called simulation theory. This
theory is the greatest opponent of “folk psychology”. In this research
I, like Ratcliff, call all the things that people do to understand, explain
and predict each other, folk psychology. And call the first view “folk
psychology as a theory of mind” and the second one “folk psychology
as a mental simulation” or “simulation” alone. In this paper I will begin
by the most accepted view, folk psychology as a theory of mind, ,
based on Fodor’s view, then we will come to some critics that bring up
by Goldman. After these critics we will present simulation view and
answer to some of its critics to “folk psychology as a theory of mind”.
Then, at the end of the essay I will conclude that we can mix this to
view together and present a hybrid theory to consider what people
really do to explain and predict each other behavior.
ملخص الجهاز:
در این مقاله ما به پیروی از ماتیو راتکلیف این دیدگاه را به عنوان خوانشی از روانشناسی عامه در نظر میگیریم و به کلیه مطالعاتی که بررسی روابط بین فردی میپردازد «روانشناسی عامه» یا «روانشناسی فهم مشترک»<FootNote No="416" Text=" Commonsense psychology"/> میگوییم و هر جا از «نظریه روانشناسی عامه» استفاده کردهایم منظور روانشناسی عامه به عنوان یک نظریه ذهن است.
به طور کلی فرض میشود که میتوان حالات ذهنی را به دو مورد باور و خواست تقلیل داد، زیرا سایر حالات ذهنی، مطابق ادعای نظریه روانشناسی عامه، گونههای مختلفی از این دو حالت هستند<FootNote No="422" Text=" Ibid.
باور، خواست و سایر حالات ذهنی که در روانشناسی عامه مفروض گرفته میشوند را گرایشهای گزارهای<FootNote No="423" Text=" Propositional Attitude"/> مینامند، به این مفهوم که آنها حالتها و گرایشهایی هستند معطوف به گزارهها و به این شکل بیان میشوند: «A باور دارد که p»، «B میخواهد که q» و...
یکی از شکلهای کلی استدلال روانشناسی عامه به این شرح است: «اگر x باور داشته باشد که &quot;p تنها اگر q&quot; و x بخواهد که q، آنگاه x می خواهد کهp ».
9"/> در شبیهسازی نیز به دیگران حالات ذهنی نسبت میدهیم ولی نه به صورتی که در نظریه روانشناسی عامه ادعا میشود، بلکه ما تصور میکنیم که جای دیگران هستیم، به عبارت دیگر خود را در موقعیت آنها قرار میدهیم.
به نظر نگارنده شاید این کار ممکن نباشد چرا که از سویی ما از استدلال برای تبیین و پیشبینی رفتار دیگران استفاده میکنیم و از سویی انتقال زاویه دید و قرار دادن خود در موقعیت فرد دیگر نیز در بیشتر موارد از اجزاء جداییناپذیر روانشناسی عامه به حساب میآید.