خلاصة:
اسفار اربعة عرفانی، الگویی مشهور برای تبیین مراحل سلوک توحیدی است. با تامل در منطق اسفار اربعة عرفانی و بررسی چرایی تقسیم سلوک به این مراحل چهارگانه میتوان دریافت که این الگو از توانایی و ظرفیت بسیار مطلوبی برای تبیین مراحل اندیشه در یک سلوک نظری برخوردار است. در این مقاله برای تبیین تفصیلی این مدعا یعنی ارائه» الگوی اسفار اربعة اندیشه، ابتدا با اشاره به پیشینة اسفار اربعة عرفانی به بررسی منطق موجود در آن پرداخته میشود و پس از روشن شدن چیستی اسفار اربعة عرفانی اثبات میشود که مراحل اندیشهورزی مطلوب در حل هر مسئلة علمی میتواند شامل مراحلی کاملا مشابه با اسفار اربعة عرفانی باشد. پس از تبیین تفصیلی این مشابهت، اسفار اربعة اندیشه در حکمت صدرایی و همچنین اسفار اربعة اندیشه در مسئلة انسانشناسی بطور اجمالی مورد بررسی قرار میگیرد و پس از آن به تبیین برخی از احکام عمومی الگوی اسفار اربعه در حیطة اندیشهورزی و مزیتهای آموزشی استفاده از این الگوی خاص پرداخته میشود.