خلاصة:
با توجه به نقش مهم التهاب در بروز بسیاری از اختلالات ریوی، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین شنا بر بیان ژن عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی در بافت ریة موشهای صحرایی بود. برای بررسی این هدف، 20 سر موش صحرایی ویستار پنج هفتهای با محدودة وزنی23 ± 102 گرم بهطور تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = 10) و تمرین شنا (تعداد = 10) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل سه ماه تمرین شنا (پنج روز در هفته) بود که از 25 دقیقه در هفتة اول (با اضافه بار تمرینی چهار لیتر در دقیقه) به 60 دقیقه (با اضافه بار تمرینی10 لیتر در دقیقه) در هفتة انتهایی رسید. با استفاده از تکنیک Real-Time PCR، بیان ژنهای عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی در بافت ریة موشهای صحرایی سنجیده شد. از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف برای بررسی طبیعیبودن توزیع دادهها و آزمون تی مستقل برای مقایسة بینگروهی استفاده گردید (α<0.05). نتایج نشان داد که ۱2 هفته تمرین شنا سبب کاهش معنادار بیان ژنهای عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی در بافت ریه شد(بهترتیبP=0.0001 و P=0.001). عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی مسئول اصلی رونویسی آبشاری از سایتوکاینها و کموکاینهای پیشالتهابی و درنتیجه، شروع پاسخهای التهابی هستند؛ بنابراین، بهنظر میرسد که کاهش این عوامل میتواند التهاب و خطر ابتلا به اختلالات ریوی را کاهش دهد.
ملخص الجهاز:
استادیار تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شاهد، تهران تاریخ دریافت: 17/07/1395 تاریخ پذیرش: 15/10/1395 چکیده با توجه به نقش مهم التهاب در بروز بسیاری از اختلالات ریوی، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین شنا بر بیان ژن عامل نکروز تومور آلفا و عامل هستهای کاپای بی در بافت ریة موشهای صحرایی بود.
بااینوجود، درمورد تأثیر فعالیت¬های بدنی و ورزشی بر سیستم ایمنی ریوی اطلاعات اندک و متناقضی وجود دارد؛ برای مثال، ویرا 2 و همکاران (24) با بررسی تأثیر پنج هفته فعالیت ورزشی هوازی در محیط¬های آلوده بر پاسخ¬های التهابی ریة مایس¬ها گزارش کردند که بیان TNF-α در بافت ریه (در گروه فعالیت و گروه فعالیت + آلودگی) کاهش داشته است.
Inhibitor-Kappa B Vieira Yu درواقع، عمده مطالعات موجود درزمینة تأثیر فعالیت¬های بدنی و ورزشی بر ریه، به بررسی تأثیر فعالیت بدنی بر ویژگی¬های عملکردی ریه¬ها (برای مثال، حجم¬ها و ظرفیت¬های ریوی و عملکردهای ایستا و پویای ریه¬ها) پرداخته¬اند (۱۷،۲۸) و مطالعات کمی درزمینة تأثیر فعالیت¬های بدنی و ورزشی بر فیزیولوژی بافت ریه و سازگاری¬های آن با فعالیت¬های ورزشی انجام شدهاند (2۴-2۶)؛ بنابراین، با توجه به نقش NF-κB وTNF-α بهعنوان عوامل محوری کنترلکنندة فرایندهای التهابی و نیز نقش آن¬ها بهعنوان عاملی اصلی در شروع برخی بیماری¬های ریوی (۷،۸)، فرض پژوهشگر مطالعة حاضر این است که ممکن است فعالیتهای بدنی و ورزشی بتوانند از طریق تعدیل بیان این عوامل، نقش محافظتی دربرابر بیماریهای التهابی و مزمن ریوی و افزایش سلامت ریه¬ها داشته باشند؛ ازاینرو، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین شنا بر بیان ژن NF-κB و TNF-α در بافت ریة موش¬های صحرایی بود.