خلاصة:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا بر مورفولوژی و آنژیوژنز بافت چربی احشایی، در موشهای صحرایی تغذیهشده با غذای پرچرب بود. تعداد 20 سر رت نر از نژاد ویستار با دامنة سنی چهار تا شش هفته و میانگین وزنی 73/3 ± 2/176 گرم، براساس همگنسازی وزنی ابتدا به دو گروه تغذیه با غذای نرمال و غذای پرچرب (10 سر در هر گروه) تقسیم شدند. پس از 10 هفته، دوباره هریک ازگروهها به دو گروه مجزا (کنترل و تمرین) تقسیم شدند (پنج سر در هر گروه). گروههای تمرینی برای 10 هفته (پنج روز در هفته) تمرین تناوبی هوازی با شدت بالا را روی نوار گردان انجام دادند. حجم سلول چربی با روش استریولوژی و همچنین، چگالی مویرگی بافت چربی با روش ایمنوفلورسانس ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که رژیم غذایی پرچرب منجر به افزایش معنادار وزن بدن (P < 0.001)، وزن بافت چربی(P < 0.001)،متوسط حجم سلولهای چربی (P < 0.001)، گلوکز پلاسمایی (P < 0.001) و کاهش چگالی مویرگی (P < 0.001) نسبت به رژیم غذایی نرمال میشود. همچنین، تمرین تناوبی با شدت بالا موجب کاهش معنادار وزن بدن (P < 0.001)،وزن بافت چربی (P < 0.001)، حجم متوسط سلولهای چربی (P < 0.001)، گلوکز پلاسما (P = 0.01)، انسولین (P = 0.003) و شاخص مقاومت انسولینی (P = 0.002) نسبت به رژیم غذایی بهتنهایی میشود. بهعلاوه، آنژیوژنز بافت چربی در گروه تمرین + غذای پرچرب در مقایسه با گروهغذای پرچرب، بهطور معناداری بیشـتـر است (P < 0.001).نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین تناوبی با شدت بالا موجب کاهش وزن بدن و وزن بافت چربی، ازطریق افزایش آنژیوژنز و کاهش حجم سلولهای چربی میشود که با بهبود هومئوستاز گلوکز همراه است.
ملخص الجهاز:
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران تاریخ دریافت: 24/12/1395 تاریخ پذیرش: 20/03/1396 چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا بر مورفولوژی و آنژیوژنز بافت چربی احشایی، در موشهای صحرایی تغذیهشده با غذای پرچرب بود.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین تناوبی با شدت بالا موجب کاهش وزن بدن و وزن بافت چربی، ازطریق افزایش آنژیوژنز و کاهش حجم سلولهای چربی میشود که با بهبود هومئوستاز گلوکز همراه است .
نشان داده شده است که تمرین تناوبی (وهلههای 30 ثانیه تا چهار دقیقة تناوبی) در مقایسه با تمرین تداومی موجب بهبود بیشتر پروفایل متابولیکی، عملکرد اندوتلیال (10)، کاهش بیشتر لیپوژنز بافت چربی، کاهش گلوکز خون همراه با افزایش سیگنالهای انسولین در عضله و بافت چربی (11) و همچنین، کاهش درصد چربی و مقاومت انسولینی در افراد چاق میشود (12).
در پژوهش حاضر، وزن بدن بهطور معناداری دراثر تغذیة پرچرب به میزان 20 درصد افزایش یافت که با افزایش 139 درصدی در متوسط حجم سلولهای چربی و کاهش 49 درصدی چگالی مویرگی همراه بود.
تاآنجاییکه میدانیم، برای نخستین بار نتایج این Fatty Acid Transport Protein 1 AMP-Activated Protein Kinase پژوهش نشان داد که افزایش متوسط حجم سلولهای چربی احشایی ارتباط معناداری با کاهش چگالی مویرگی دارد.
درمجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تغذیة پرچرب به افزایش متوسط حجم سلولهای چربی بافت احشایی منجر میشود که با کاهش چگالی مویرگی همراه است.
Effects of exercise training on subcutaneous and visceral adipose tissue in normal-and high-fat diet-fed rats.