خلاصة:
سیاست خارجی تهاجمی نومحافظه کاران در خاورمیانه و شمال آفریقا که حمله به عراق و افغانستان نمود بارز آن به شمار می رود و اتخاذ سیاست ی کجانبه گرایی در قبال متحدان این کشور، سبب شد قدرت و عمق نفوذ آمریکا در این منطقه افول کرده و هزینه های بسیاری را برای این کشور در پی داشته باشد. با روی کار آمدن باراک اوباما، تغییرات اساسی در اعمال سیاست خارجی این کشور خصوصا در خاورمیانه و شمال آفریقا پدید آمد که حاصل آن را می توان تغییراتی در تعریف قدرت و به کارگیری آن در قبال جنبش های مردمی به وضوح مشاهده کرد. تحولات پرشتاب خاورمیانه که از سال 2010 با وقوع ناآرامی در کشور تونس آغاز و به سرعت به کشور مصر رسید، موجب پدید آمدن نقطه عطفی در بهره گیری از راهبرد جدید سیاست خارجی آمریکا شد.
مقاله حاضر با بررسی سیاست خارجی آمریکا در قبال تحولات و جنبش مردمی تونس، کوشیده است تا
میزان بهره گیری آمریکا را از قدرت هوشمند و مولف ههای آن برای مدیریت و کنترل این تحولات و همچنین
تحقق دموکراسی ارشادی مطابق با الگوی غربی را نشان دهد.
ملخص الجهاز:
بررسی رویکرد سیاست خارجی آمریکا در قبال تحولات تونس ( 2014 _2010) سید مجتبی جلالزاده* تاریخ دریافت : ١٣٩٥/٨/١٩ تاریخ پذیرش : ١٣٩٥/٩/٢٥ 33 چکیده سیاست خارجی تهاجمی نومحافظه کاران در خاورمیانه و شمال آفریقا که حمله به عراق و افغانستان نمود بارز آن به شمار می رود و اتخاذ سیاست یک جانبه گرایی در قبال متحدان این کشور، سبب شد قدرت و عمق نفوذ آمریکا در این منطقه افول کرده و هزینه های بسیاری را برای این کشور در پی داشته باشد.
» (٢٠٠٣ ,Feath) بنابراین با توجه به شرایط خاصی که در عرصه های سیاسی ، فرهنگی ، ایدئولوژیک و اجتماعی بر کشورهای منطقه حاکم است ، استقرار نظام لیبرال ـ دموکراسی به عنوان مطلوب ترین گزینه در این کشورها، هدفی درازمدت برای آمریکا محسوب می شود.
بنابراین آمریکایی ها در تحولات تونس با اتخاذ سیاست های چندجانبه گرایانه در غالب هم فکری و هماهنگی با سایر هم پیمانان منطقه ای و فرامنطقه ای خود و نیز با بهره گیری از دیپلماسی عمومی و برخورد عاقلانه و نه احساسی ، تا حدود زیادی به اهداف خود که شامل بازسازی چهره مخدوش شده سیاست خارجی این کشور در دوره های گذشته و نیز مدیریت افکار عمومی منطقه و همچنین بهبود و ارتقاء مشروعیت سیاست های اجرایی این کشور در سطح نظام بین الملل بود، برسد.
بنابراین ، با توجه به نتایج برشمرده ، می توان چنین نتیجه گرفت که سیاست خارجی آمریکا در منطقه و به ویژه در کشور تونس مبتنی بر تحقق دموکراسی ارشادی و نیز بر مبنای بهره گیری از دکترین قدرت هوشمند استوار بوده است .