ملخص الجهاز:
"روند دما طی مدت 24 سال دیدبانی در ایستگاه سرابدهنده،در ارتفاع 2060 متری از سطح دریا به شرح زیر است:(نمودار شمارهء 2) متوسط دمای سالانه برابر 2/11 درجهء سلسیوس(سانتیگراد)میباشد.
حال آن که در ایستگاههای کوچری و اختخوان که در منطقهء گلپایگان به عنوان پشتکوه از آنها یاد میشود،کمتر با خطر سرمازدگیهای بهاره روبرو هستند،زیرا افزایش دما در این منطقه نسبت به گلپایگان متعادلتر بوده و درختان دیرتر به شکوفه مینشینند و در فصل زمستان نیز به دلیل اعتدال و ملایم بودن هوا خشکیدن جوانهها کمتر اتفاق میافتد3.
جدول شمارهء 1:حداکثر و حداقل مطلق دما در منطقه (به تصویر صفحه مراجعه شود) با دقت در جدول حداکثرها و حداقلهای مطلق درمییابیم که در ایستگاه سرابهنده فقط در سه ماه تابستان دمای زیر صفر وجود ندارد و در 9 ماه دیگر وقوع یخبندان ممکن است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار شمارهء 1:تغییرات دمای سالانه در ایستگاه اختخوان (به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار شمارهء 2:تغییرات دمای سالانه در ایستگاه سرابهنده (به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشهء شمارهء 2:همدمای سالانهء حوضهء گلپایگان جدول شمارهء 2:متوسط دمای سالانه ایستگاههای منطقه (به تصویر صفحه مراجعه شود) بارندگی و رطوبت در حوضه بارندگی در منطقهء گلپایگان مانند سایر نواحی ایران،همزمان با فعال شدن جبهههای مدیترانهای و اقیانوس اطلس و حرکت آنها در باند بادهای غربی به سمت ایران،در فصل سرد آغاز میشود.
منطقهء مورد مطالعه که در جبههء شرقی کوههای زاگرس شمالی قرار دارد از طرفی تحت تأثیر این ریزشها و رطوبت ناشی از آن و از سویی زیر نفوذ هوای خشک فلات مرکزی ایران قرار میگیرد و چون بادهای مرطوب غربی در برخورد با ارتفاعات زاگرس بیشترین بارش را در سمت حوضهء غرب دارند؛بنابراین سهم بارش قسمتهای شرقی حوضه کمتر از قسمتهای غربی میباشد(به نقشه همباران حوضه دقت کنید)."